img031

31

Acniiwt 4pa«MX

1* ł’ J* _f    f

J1 S ♦ '"j|- | - ^ *

Rys. 20

Tok postępowania jest następujący. Po ustawieniu pionowo tyczek w punktach. A i B obserwator ustawia się na kierunku prostej AB w odłegłę-óci 3 - 5 » od tyczki A na zewnątrz odcinka AB, pomocnik zaś, trzymając trzecią tyczkę lekko dwoma palcami powyżej środka ciężkości, aby nadać jej kierunek pionowy, ustawia się w przybliżeniu na prostej w pobliżu miejsca, w którym ohceoy wyznaosyć punkt pośredni. Obserwator umówionymi znakami (na przykład podnoszeniem lewej lub prawej ręki w bek) przesuwa pomocnika tok długo, aż jego tyczka, ustawiona picnewo, pokryje się z tyczkami A i B. Wówozas tyczka pośrednia znajdzie cię w płaszczyźnie pionowej, przechodzącej przez tyczki A i B, Postępując w ten sposób możemy wyznaczyć dowolną liczbę punktów pośrednloh. Tyczenie należy prowadzić od punktu B ku ob33rwatorowi} szczególnie przy użyciu instrumentu jest to konieczne w przypadku, gdy punkty pośrednie są zaznaczane tymczasowo tyczkami, ponieważ przy tyczeniu w kierunku odwrotnym tyczki na wyznaczonych punktach bliższych zasłaniałyby punkty dalsze. w tunelach lub chodnikach górniczych tyczki pośrednie w punktach 1, 2, 3, ... mocą spełniać czasowo lampy górnicze, Jest to tyczenie aa światło; przy dokładniejszym tycze siu światłem tym oświstłumy piony.

Szczególrym przypadkiem tyczenia w przód odcinka prostej A3 jest tyczenie przez szeroki wąwóz lub głęboką i szeroką dolinę, jeżeli z dna przeszkody nie widać punktów A i B (ryg. 21). Tyczenie polega wtedy Pa kolejnym wyznaczeniu sposobem tyczeniu w przód punktów: 2' na kierunku AB (z punk-_tu A), 1' na kierunku 2^łA (z punktu 2'), 2^ł1 na kierunku i'?' (z punktu 1')

Sys. 21

t> t)

I

i

Rys. 22