img189

1.5. Modulacja cyfrowa harmonicznego sygnału nośnego (kluczowanie)

Efektem przetwarzania analogowo-cyfrowego jest sygnał cyfrowy. Pierwotny sygnał cyfrowy praktycznie nie nadaje się do bezpośredniego przesyłania w żadnym istniejącym torze transmisyjnym i dlatego musi być odwzorowywany w inny przebieg o pożądanych właściwościach. Jeżeli tor transmisyjny jest dolnoprzepustowy, stosujemy jeden z wielu możliwych kodów transmisyjnych. Kody transmisyjne przedstawiliśmy w podrozdziale 1.4.5. Tory środko-woprzepustowe (radiowe) wymagają natomiast stosowania modulacji harmonicznego sygnału nośnego (jego amplitudy, częstotliwości bądź fazy). Cyfrowy sygnał modulujący zmienia się skokowo i skokowo będą się też zmieniać modulowane parametry sygnału nośnego. Z tego powodu cyfrowe modulacje harmonicznego sygnału nośnego nazywane są powszechnie w literaturze kluczowaniem. Kluczowanie - aczkolwiek wywodzące się z modulacji klasycznych -- przedstawiamy w osobnym rozdziale z dwóch powodów. Transmisja sygnałów cyfrowych rządzi się swoimi specyficznymi regułami (konieczność unikania interfencji międzysymbolowej, decyzyjny charakter detekcji) nie ' pojawiającymi się przy modulacjach ciągłych. Równocześnie dyskretny charakter sygnału modulującego generuje szereg nowych i atrakcyjnych sposobów odzwierciedlenia go w sygnał nośny. Wynikają one z możliwości wprowadzenia elementów kodowania transmisyjnego jeszcze przed procesem właściwej modulacji.

W dalszym ciągu kluczowanie będziemy traktować jako swoisty kod trans-misyjny (modulacyjny), w którym sygnały elementowe są impulsami harmonicznymi. W konsekwencji takiego założenia sposoby kluczowania będziemy badać tak samo, jak kody transmisyjne. Interesować nas będzie przede wszystkim charakter widma gęstości mocy sygnału kluczowania, w szczególności szybkość jego zanikania¹. Powinna być ona jak największa, gdyż ułatwia to

1

Widmo gęstości mocy sygnałów kluczowania, podobnie jak cyfrowego sygnału modulującego, ma teoretycznie nieskończoną szerokość.