img203

205

Średni błąd wyznaczenia położenia punktu triangulacyjnego w sieci wypełniającej l zagęszczającej wynosi ~7 cm.

Dzięki rozwijającej 3ię corsz szerzej automatyzacji metod precyzyjnych pomiarów dużych odległości za pomocą dalmierzy elektromagnetycznych można obecnie zakładać podstawowe osnov/y geodezyjne metodą tzw# triargu-lacji nowego typu (trilateracji). Jest to metoda oparta na polarach wszystkich boków trójkątów sieci (w triangulacji klasycznej mierzy się, jak już wyjaśniliśmy, długośoi baz i wszystkie kąty vr trójkątach sieci). '* ą%9 roku wprowadzono v Polsce nowy podział sieoi triangulacyjnych.

Sieci triangulacji państwowej dzielą się na oznaczona liczbami arabskimi cztery klasy, które charakteryzują się odpowiednią dla danej klasy konstrukcją i wielkością średniego błędu pomiaru kąta.

Sieci trlangulacji lokalnego znaczenia dzielą się również na cztery klasy, ozcaczote dla odróżnienia od sieci państwowych liczbami rzymskimi

Do oznaczenia punktów triangulacyjnych są stosowane wieża 1 sygnały triangulacyjne, które nogą być stałe lub przenośne (rys, 217 i 218).

Do utrwalenia punktów triangulacyjnych i końców baz (podstaw) użyranz są specjalnego typu znaki naziemna i podziemne osadzone centrycznie. Cprócz tego zakłada się dla każdego punktu znaki dodatkowe, tzw. poboes-nlki, w odległości 10 a od znaku głównego aa linii przechodzącej przez ten znak w kierunku północ-południe. Jest to tzw. utrwalenie wieloznakorce. Po utrwaleniu sporządza się opisy topograficzne punktów triangulac;/j nych v sposób podobny jak dla punktów poligonowych.

Wykazy współrzędnych i opisy topograficzne Istniejących punktów trias gulecyjnych cożna otrzy.jać we właściwych urzędach geodezyjnych.

fiys. 217

2ys. 218