img215

215

	A0c°s( ta)Qt		^(X2n-l’^X2n^) (1.0)	^Cx2n-1‘ (1,-1)
	A0^c°s( O>0t		(0.0)	(-i.-a)
^QPSK *	A0c°s( coot	♦	(0.1)	(-l.i)
	A0cos( u>0t	* TT^)ł	(1,1)	(l.i)

Pary <X₂n-l^,X2n* - <^x2n-l^,x2n^{) naz}y"^ane dwójbita«i (duobitami). Powyższe przyporządkowanie nie jest,przypadkowe - w przypadku przekłamania fazy na wartość sąsiednią (błąd najbardziej prawdopodobny) - w odbiorniku następuje przekłamanie tylko jednej pozycji w dwójbicie. Na rysunku l.BSa przedstawiono przebieg sygnału czterowartościowego kluczowanie fazy*.

Z wykresu wskazowego, rys. 1.85b, wynika możliwość generowania sygnału QPSK jako odpowiedniego złożenia sygnałów nośnych A_qCos u>₀t oraz

A sińcu t. Jeżeli pierwszy element każdego dwójbitu oznaczymy x_c, /?rugi V°^<x2n-l'*2n⁾ * ^(xc’^xs⁾' ^to "“^e"^{y zapłsać}

^<VsK<^t) ■■9fVc^(t)cos“o^t-*7f^Ao^x.^(,),in"o^t    (1.5.33)

Sygnał x_c(t), odpowiadający nieparzystym bitom sygnału modulującego (o podwójnym czasie trwania), nazywamy składową synfazową sygnału QPSK. Sygnał x_fi(t), o identycznej strukturze jak sygnał x_c(t). ^al« reprezentujący bity parzyste, nazywamy składową kwadraturową. Na rysunku 1.85c przedstawiono rozkład sygnału modulującego x(t) na składową synfazową i kwadraturową.

7 zapisu (1.5.33) wynika, że sygnał OPSK może być traktowany jako złożenie dwóch sygnałów binarnego kluczowania fazy (sygnałów nośnych w kwadraturze). Na rysunku 1.85d przedstawiono schemat blokowy układu generowania sygnału OPSK według zależności (1.5.33).

♦Ola wygody Czytelnika przyjęliśmy w tym przypadku nieco odmienny kod modulacyjny: 0 - (l,l),*r/2 - (1,0, m - (0,0) oraz 3tr/2 - (0,1). Rozważania szczegółowe prowadzimy dla kodu (1.5.32), gdyż postać czasowa sygnału OPSK jest wtedy mniej złożona. Widmo gęstości mocy sygnału qpsk nie zależy od rodzaju zastosowanego kodu.