259
chodnika, gdzie ustawiony niweleto-? wyzcacza poziom, a odczyty przesuwanych pionowo łat wyznaczają miejsoa rzędnych h^,.
Opisane wyżej sposoby zadawania kierunków zostają powoli zastępowane przez urządzenia z wiązką promienia laserowego.- Urządzenia to, zanocowa-ne na stale w danym chodnika i zorientowane wadług celowej, swoją pianką świetlną wyznacza stale punkt w przodku wyrobiska, poruszający się w miarę postępu robót górniozyoh wzdłuż zadanego kierunku poziomego i pionowego.
6.3.2. Przebitki krzywoliniowe
E przebitkach krzywoliniowych drążony chodnik składa się z odcinków prostych orać elementów laków, najczęściej kołowych (patrz rys. ?55, zagospodarowanie podszybia). Zadawanie kierunku pionowa go opiera się na uprzednio podanej zasadzie, natomiast zadawanie kierunku pozlouieso jest utrudnione, wymaga bowiem me tylko częstego przewieszania kierunku, ale analitycznego lub graficznego rozwiązania zagadnienia z dziadziny tyczenia elementów luku; Ti bursie geodezji ogólnej można zapoznać cię z różnymi metodami tyczenia łuków, a niektóre z nich możne stosować v; geeds-zji górniczej, po wprowadzeniu dódatkcwyoh rozwiązać.
Niech naszym celem będzie połączenie lukiem kołowym dwóch chodników b (rys* 256) o z góry zadanym promieniu r. Dla wytyczenia łubu należy określić kąt zwrotu £ lub kąt rozwarcia jp, a następnie ustalić poosąU': i koniec luku. H luka oh podziemnych wierzchołek luku wy pa &a zwykle pczc- -.vy-robiskiem i bezpośredni pcaiar mata 0 lub-jf jest niemożliwy. Trzeba go wyznaczyó analitycznie lub, rzadziej, graficznie z rysunki. Przy stosowi*/-oiu metody' analitycznej wygodnie jest w drążonych chodnibacii zelżyć ostatnie punkty poligonowe pośrodku chodników i określić ich wspi/Łi recn--. płaskie y^, x2 7^, 7y ^ 7^ ^znaczy się wówczas bezpośrednio