IMG20

M

K

ł

AR

Sporq0ant Mm wodneffo w lumyycn Mwnudi - nu UM0wyr.fi -|łj: nalnezę w/filęao na słcampiiliawa*

ęr srswi irjttnu aody w iiauińl

(MmesBUH, KoOni Orawi*o

l—dwa)

T

t""»t

pamwnnia z poMMsnnf immi iiwij. oenweme a gWby. ciCMnio kw tmorw^ ^ różnica mloncji povwlw;BJhhlaWfl| Jfłtnf, •omeaiMnf pednni«| (mai).

Wl* ottoływu no oofttwahnMaj i ooamnwf rrwc<anW pmMjKana. bowtom napływ ootfi—i ę Urwany zasób Wody w zlewni, naiomM odpływ paww/a^* zasób oomnetamy

Spocy((czny ohoroMer pomada tiliano tporradan,. H«I do mWm. Im prztdftty fclilM mtn Wrm, cnota lago rodzaju btansu. należy obfcc/yC wtofcato a»Zl* DSeneu w pouczogółnych tatach. Mona Witta .

Ajgia oegwm obaarwac# - wykonać oMcrenetytawS** nlu do czterech wybranych lat (uw metoda LwoMcąi m7* HieQo (o prawdopodobieństwie przekroczeń* oddvw, dwóch HM o Średnich sumach odpływu oraz roku igcrnj •-, dopodobtohstwie przekroczenia odpływu 75-80%) Tak ny óHans wodny reprezentuje bilans średni z mefeMot

Z altoitorMOw Manau wodnego, zaiedtoe dwa Hmeau

z wystarczającą dokładnością: opad P t odpływ fj rozdz 3i i 4 3) Sposoby określania wtafcofci poaMnn manaów.q ewapotranspkacf ^g‘—rrt B rnr«Sm«.ii_L , przybilone określenie Ich wartości (patrz loztb. 6 i 7) fgy^. empiryczne, pozwalające określić wlolkoSfi pananna. ą py, metodycznymi propozycjami rozwiązań I uzyskane syki ^ traktować jako wartości bardzo przybliżone I wakafcttow u-też, w większości przypadków, zestawiając poszczagaMw* ty bilansu, ma otrzymuje się równości, lecz nwórnott Z+P+H'*?*#

gdzie:

- oznacza wartości uzyskane z obBcnrt wdug smu*??. Wartość błędu niezamknlęcla bilansu wodnego A pam*

A-łZ^FMtf+S^ff)

Jeden ze sposobów sryrśsmisii bllasn wadoiio wprtwwr K. Dębski, który uwaZal. IZ skorygowaniu pcwwwy ccd»jr wszystkie składniki równania bilansu wodnego Zatok MM niezamknlęcla bilansu A' powinien być rozrzucony procerpenn pomiędzy te składniki. Wyrównując bilans, należy oblcnc w błąd niezamknlęcla równania Bi

⁸* r+r+tr+frir