— dobra czytelność,
— możliwość uzyskiwania różnych barw,
— duży kąt widzenia,
— duży czas życia,
— duża szybkość działania,
— możliwość scalenia z układem dekodująco-sterującym,
— duża powierzchnia cyfry w stosunku do objętości wskaźnika.
Wadami półprzewodnikowych wskaźników cyfrowych są:
— stosunkowo duży pobór prądu,
— małe rozmiary cyfr.
Pobór prądu, wynikający z zasady działania wskaźnika, można zmniejszyć, ponieważ jest możliwe impulsowe zasilanie wskaźnika. Druga z wymienionych wad wynika z wysokich aktualnie kosztów materiałowych. Należy oczekiwać, że koszty te będą malały w miarę ilościowego wzrostu produkcji wskaźników.
Reasumując można stwierdzić, że nie ma istotnych przyczyn, które mogłyby zahamować rozwój półprzewodnikowych wskaźników i zjawisko wypierania przez nie wskaźników jarzeniowych, do niedawna najpowszechniej stosowanych typów wskaźników.
Podstawowym półprzewodnikowym elementem używanym do produkcji wskaźników jest dioda emitująca światło widzialne o długości fali od 0,4 jun ~-0,7 pm.
Produkowane wskaźniki ogólnie można podzielić na dwie grupy:
— wskaźniki hybrydowe, które są wytwarzane przez naniesienie na izolacyjne podłoże półprzewodnikowych diod świecących,
— wskaźniki monolityczne, które są wytwarzane z jednej płytki półprzewodnika.
Najpowszechniej wytwarzane są wskaźniki hybrydowe, które przy mniejszej ilości półprzewodnika zużytego do produkcji pozwalają uzyskać kilkakrotnie większy znak i są znacznie tańsze od monolitycznych (przy tej samej wysokości znaku).
Aktualnie produkowane są segmentowe i mozaikowe wskaźniki z diod świecących. Segment stanowią zazwyczaj dwie diody świecące, natomiast punkt dziesiętny (D P) — umieszczony z lewej strony wskaźnika — dioda.
Niezawodność wskaźników zbudowanych z diod świecących jest taka sama, jak dla obwodów scalonych (108 godzin = 114 lat). Spadek luminancji o 50% następuje po 250 tysiącach godzin pracy (28,6 lat) w temperaturze 25°C. Przy wyższych temperaturach spadek luminancji jest szybszy. Na przykład w temperaturze 50°C spadek luminancji o 50% następuje po około 32 tysiącach godzin. Pomimo spadku luminancji do połowy wartości początkowej wskaźnik świeci jeszcze tak jasno, jak typowe wskaźniki jarzeniowe.
Ze względu na zwartość budowy wskaźniki z diod świecących są odporne na wstrząsy, udary i wibracje. Zalanie żywicą o odpowiednim współczynniku rozszerzalności zapewnia całkowitą hermetyczność wskaźnika, co zabezpiecza wskaźnik przed działaniem wilgoci.
Zakres temperatur pracy (od ~55°C do +100°C dla GaP i GaAsP) jest ograniczony od dołu właściwościami termicznymi materiałów użytych do bu-