K 409a

Dyskryminator połączeń telefonicznych

Nowy Elektronik 409-K

Urządzenie przystosowane jest do współpracy z analogową linią sieci telefonicznej. Umożliwia blokowanie lub eksponowanie pięciu numerów telefonicznych o długości do 20 znaków. Działa w trybie DTMF. Programowane jest z aparatu telefonicznego. Posiada zabezpieczenie przed zapisem do pamięci.

Wraz z rozwojem telekomunikacji wzrasta liczba usług proponowanych przez różne firmy. Bardzo często zdarza się. że takie usługi kosztują dość drogo. Niektóre firmy wykorzystują odpowiednie połączenia jako specyficzne źródło dochodów. Systemy komputerowe pracujące z dostępem modemowym także są związane z siecią telekomunikacyjną. Wybranie numeru w aparacie telefonicznym czy komputerze często uruchamia mechanizm ,pożerania"pieniędzy. O ile telefony komórkowe, które są zelektronizowane od początku swego istnienia i obsługiwane programowo, a na swoim pokładzie oraz w centrali sieci zawierają wiele "cudeniek", przy pomocy których można dowolnie ustawiać właściwości telefonu, a więc zablokować lub odfiltrować odpowiednie połączenia. o tyle telefony stacjonarne zwłaszcza starszej konstrukcji oraz centrale z którymi współpracują, nie posiadają takich możliwości. Ponieważ nadal są szeroko stosowane, a ci którzy wymyślili mechanizmy wyciskania pieniędzy dedykują je szczególnie tym użytkownikom, którzy nic są w stanie kontrolować połączeń. Takimi użytkownikami mogą być dzieci, które eksperymentują z telefonem podczas nieobecności rodziców, współlokator, szanowna sąsiadka, która przyszła do nas zadzwonić, bo jej telefon nie działa czy wreszcie DIALERY komputerowe lub inne mechanizmy wybierające numery. Z tych to powodów właściwe jest zabezpieczenie sprzętowe przed takimi sytuacjami, dlatego skonstruowany został dyskryminator połączeń telefonicznych.

Budowa i działanie

Dyskryminator skonstruowano z wykorzystaniem mikroprocesora AT89C4051 (U1). Taktowany jest częstotliwością 12MHz. Jest on "sercem" układu, ponieważ wykonuje prawie wszystkie czynności. Większa część pracy wykonywana jest programowo. Do procesora podłączone są trzy moduły pośredniczące pomiędzy nim, a linią telefoniczną:

-    dekoder DTMF - układ MT8870 (U2) podłączony równolegle do linii poprzez kondensatory C4 i C5. oddzielające go galwanicznie od prądu stałego, który wykrywa pojawienie się w linii sygnału wybierania tonowego i zamienia wartość częstotliwości na kod w postaci binarnej.

-    detektor zamknięcia pętli, w skład którego wchodzą elementy R13. R14 MG1 i T01. Transoptor T01 oddziela galwanicznie układ od linii telefonicznej. Rezystor Rt4 ogranicza maksymalny prąd diody transop-tora. Rezystor R13 ogranicza napięcie na tejże diodzie, mostek prostowniczy ustala wartość kierunku przepływu prądu bez wzgłędu na kierunek podłączenia linii telefonicznej.

-    przekaźnik otwierający pętlę sterowany z procesora poprzez tranzystor (T1), wmontowany w obwód szeregowo wraz z aparatem telefonicznym.

Następnymi elementami są pamięć 24C16(U3), pracująca po dwużyłowej magistrali ł2C przechowująca informacje o numerach telefonicznych i ich długościach. J2 służy do zabezpieczenia pamięci przed modyfikacją. Kiedy jest "0” to można modyfikować, w innym przypadku nie. Układ formowania impulsów zamknięcia pętli, w skład którego wchodzą R9, R10, R12 i T3, podłączony jest do dwóch przerwań: kolektor T01 do INTO, kolektor T3 do INT1. Dodatkowo do INT1 poprzez tranzystor negujący (T2) podłączony jest sygnał STD z MT8870, ponieważ przerwania działają na poziom niski, a stan na tym wyprowadzeniu jest niski, kiedy nie dekodowany jest żaden znak. Kiedy pętla jest otwarta tzn. słuchawka telefonu spoczywa na "widełkach" i nie płynie prąd poprzez transoptor, to mamy stan następujący: na INTO jest "t", a na INT 1 jest "0", wtedy INTO jest włączane, a wyłączane jest INT 1. W momencie zamknięcia pętli sytuacja ulega zmianie i wszystkie stany oraz wartości przybierają negację. W momencie kiedy mikrotelefon jest podniesiony, można aktywować tylko przerwanie INT 1 odkładając mikrotelefon lub generując sygnał DTMF. Program sprawdza linie sygnałowe, wykrywa odpowiednie kryterium na podstawie sygnału STD. Cały port P1 przeznaczony jest na dane z dekodera DTMF. Dane są 4-bitowe, więc 4 pozostałe bity ustawiane są na zero. Bit 4,5 i 6 sprzętowo, a 7 programowo przed dekodowaniem każdego znaku. Bit 7 wykorzystywany jest dodatkowo do sygnalizacji sposobu dekodowania numerów jako J1. Gdy jest "0", czyli zwarty, to numery dekodowane są wprost, a gdy jest "T to są zanegowane. Dioda LED (D2) sygnalizuje moment podłączenia zasilania do układu oraz podczas programowania. Jeżeli ktoś chce, może podłączyć zamiast diody buzer (5V), wtedy należy usunąć R11. Całość zasilana jest napięciem ok.12V prądu stałego - stabilizowanego, czyli tyle. ile ma przekaźnik. Układ 78L05 (U4) stabilizuje napięcie 5V, czyli takie, jakie jest wymagane przez procesor i układy peryferyjne. Bez zasilania układ nie działa tzn. przyjmuje wszystkie numery, więc należy zabezpieczyć się np. w źródło napięcia buforowanego typu akumulator. Należy umieścić go w miejscu niedostępnym dla innych, najlepiej w skrzyneczce lub puszce ściennej zamykanej na zameczek patentowy, lub w piwnicy na kłódkę. Wartość numerów podlegających infiltracji wpisuje się programowo z klawiatury aparatu telefonicznego. Jeżeli układ sygnalizacji dzwonienia aparatu telefonicznego bądź innego urządzenia współpracującego z linią telefoniczną je^t sprawny, to w trakcie dzwonienia nie powinien reagować dyskryminator z powodu niskiej wartości prądu.