k14

Tabela 2. Umiejscowienie elektrod w odprowadzeniach elektrokardiograficznych dodatkowych.

Odprowadzenie	Umiejscowienie elektrody	Obserwowana część serca
odprowadzenia piersiowe dodatkowe
^V7	5 PMŻ w linii pachowej tylnej lewej	ściana tylna
^V8	5 PMŻ w linii łopatkowej lewej	i ściana tylna
^V9	5 PMŻ na lewym brzegu kręgosłupa	ściana tylna
	odprowadzenia przedsercowe prawokomorowe
^V1R	4 PMŻ przy lewym brzegu mostka	prawa komora
j ' ^V2R |	4 PMŻ przy prawym brzegu mostka	prawa komora
^V3R	w połowie odległości V2R i V4R	prawa komora
^V4R	5 PMŻ w linii środkowo - obojczykowej prawej	prawa komora
^V5R	5 PMŻ w linii pachowej przedniej prawej	prawa komora
I ^V6R	5 PMŻ w linii pachowej środkowej prawej	prawa komora

Lokalizacja zmian na podstawie EKG

Zapisy z poszczególnych odprowadzeń mogą odzwierciedlać określoną lokalizację zmian w obrębie mięśnia serca. Według definicji dotyczących zawału mięśnia serca, odprowadzenia grupujemy w następujący sposób:

-    ściana dolna (odprowadzenia II, III, aVF),

-    ściana przednia (odprowadzenia VI-V6),

-    ściana boczna (I, aVL, a również V5-V6).

Jak wspomniano wyżej, według tradycyjnej nomenklatury odprowadzeń przedsercowych, VI-V2 to tak zwane odprowadzenia przegrodowe, V3-V4 - odprowadzenia ze ściany przedniej, a V5-V6 odpowiadają ścianie bocznej. Ściana tylna jest reprezentowana przez dodatkowe odprowadzenia V7-V9. Wydaje się, że taki podział nie jest do końca adekwatny, biorąc pod uwagę zmienność unaczynienia wieńcowego. Dlatego w piśmiennictwie medycznym trwa dyskusja na temat prawidłowego określania ścian serca na podstawie zapisów EKG.