Kochański5

Ryc. 60. Elektroda specjalna dopochwown wielokrotnego użytku

•    Elektroda specjalna jest elektrodą o kształcie specjalnie dostosowanym do miejsca zabiegu, gdzie nic można umieścić zwykłej płaskiej elektrody. Przykładem takiej elektrody jest elektroda dopochwowa, doodbytnicza, twarzowa Bergomego i elektrody taśmowe.

*    Podkłady pod elektrody najlepiej stosować z gazy chirurgicznej, flaneli, lub z dziurkowanej gąbki wiskozowej, które przed zabiegiem należy dokładnie nasączyć wodą. Podkład powinien mieć grubość 1,5-2,0 cm i musi wystawać poza elektrodą (na całym jej obwodzie) o około 2 cm. Podkłady wielokrotnego użytku muszą być wyjałowione przed każdym zabic-

f g»em

6.1.4. Wykonanie galwauizacji

Obecnie stosuje się tylko galwanizację stabilną, która polega na stałym umiejscowieniu obu elektrod w czasie całego zabiegu. Dawniej stosowano galwanizację labilną. w której elektroda faicma była umocowana na stałe, a elektroda czynna była przemieszczana nad wybranym polem zabiegowym i najczęściej były to elektrody wałeczkowe.

Galwanizacji nie wolno wykonywać u pacjentów z inplantami metalowymi, z wszczepionymi urządzeniami elektrycznymi (rozrusznik serca itp.) oraz u osób z dużymi zaburzeniami la. Wszelkie metalowe przedmioty muszą być zdjęte przed rozpoczęciem zabiegu. Skóra miejscu przyłożenia elektrod musi być dokładnie oczyszczona i odtłuszczona, a w przypadku tków skóry lub innych zmian należy te miejsca pokryć wazeliną a następnie osłonić płat-i gazy i folii. Należy unikać zakładania elektrod na skórę nadmiernie owłosioną i z dużym enicm gruczołów potowych, gdyż. w tych miejscach może łatwx> dojść do elcktrolitycz-h uszkodzeń z powodu nierównomiernej gęstości prądu. Przy ułożeniu elektrod w jednej żnie lub ułożonych przeciwległe do siebie na małym obszarze, należy zadbać o odporną odległość między krawędziami elektrod, aby nie spowodować tzw. działania brzego-powodującego uszkodzenie skóry oraz zadbać, aby przewody do nich doprowadzone nie ły się blisko siebie.

Rozpoczynając zabieg, natężenie prądu należy zwiększać stopniow-o w sposób powolny aż uczucia słabego mrowienia. Podczas zabiegu nie wolno zmieniać gwałtownie natężenia prą-ani zmieniać kierunku przepływu prądu bez uprzedniego doprowadzenia natężania prądu do zenia zerowego. Zabieg powinien być wykonyw any w pozycji leżącej i w czasie zabiegu wolno zmieniać pozycji ciała, a pacjent powinien być w stałym kontakcie z terapeutą

6.1.5. Dawkowanie prądu galwanicznego

Dawkowanie opiera się na określeniu gęstości prądu czynnej elektrody oraz na ocenie tywnej pacjenta. Gęstość prądu oblicza się dzieląc wartość natężenia prądu przez po-rzchnię czynnej elektrody.