Kontakt z HCV lub HIV

»

Kontakt z materiałom zakażonym wirusowym zapaleniem wątroby typu C

Ryzyko i sposoby przenoszenia zakażenia HCV w środowisku medycznym nie są do końca poznane, lecz oceniane są na ok. 5-10% po ekspozycji parenteralnej. Obecnie poza uważnym umyciem eksponowanej okolicy (jak w przypadku HIV i HBV), nie jest znany skuteczny sposób zapobiegania zakażeniu HCV. Powodem dalszej obserwacji osoby eksponowanej na HCV może być upewnienie się, czy rozwinie się zakażenie HCV i ewentualne wdrożenie wczesnego leczenia. Należy wykonać test na anty-HCV w czasie 0 i po 3 miesiącach.

Kontakt z materiałem zakażonym HIV

W przypadku podejrzenia, że pracownik medyczny miał kontakt z materiałem biologicznym pochodzącym od pacjenta zakażonego HIV należy:

•    skierować poszkodowanego pracownika do placówki specjalistycznej (do kliniki chorób zakaźnych, poradni specjalistycznej dla chorych na AIDS i nosicieli HIV

•    zaproponować osobie eksponowanej badanie serologiczne w kierunku przeciwciał anty-HIV (test powinien być przeprowadzony z zachowaniem pełnej dyskrecji umożliwiającej utrzymanie w tajemnicy jego wyniku)

•    rozważyć zastosowanie leków przeciwwirusowych (w uzasadnionych przypadkach ich podawanie należy rozpocząć w jak najkrótszym czasie, optymalnie w ciągu pierwszej godziny lub pierwszych godzin po ekspozycji)

W przypadku wyniku ujemnego test powtórzyć po 3 i 6 miesiącach od ekspozycji (jeżeli po 6 miesiącach wynik testu jest ujemny, należy osobę eksponowaną uznać za nie zakażoną i zakończyć obserwację.

Osoba eksponowana (zraniona w czasie wykonywania zabiegu) do czasu jednoznacznego wykluczenia zakażenia powinna:

•    przestrzegać wszelkich Zaleceń zmierzających w kierunku zapobiegania ewentualnego zakażenia innych (nie może być dawcą krwi, tkanek, narządów i nasienia, a w swojej aktywności seksualnej powinna uwzględniać zasady bezpiecznego seksu)

•    zwracać uwagę na ewentualne wystąpienie objawów, sugerujących ostrą chorobę retrowirusową, występującą najczęściej 2-3 tygodnie po zakażeniu (gorączka, złe samopoczucie, bóle mięśni i stawów), zespołu mononukleozopodobnego, wysypki różyczkopodobnej itd).

W każdej placówce ochrony zdrowia należy prowadzić rejestr potencjalnych ekspozycji na zakażenia HBV, HCV, HIV. Każdorazowo trzeba zanotować datę i godzinę kontaktu z materiałem biologicznym, okoliczności zdarzenia, a także dane personalne pacjenta. Można również uwzględnić świadków zdarzenia. Wykaz taki stanowi pomoc w rozstrzyganiu, czy zakażenie, które nabył pracownik kwalifikuje się do uznania jako choroba zawodowa (zakażenie mające związek z wykonywaną pracą).