m7,s5

Diagnostyka serologiczna kiły		Aglutynacja
Odczyn mikroflokulacji z antygenem kardiolipinowym (VDRL, USR)		Reakcja serologiczna polegająca na zlepianiu się komórek lub nośników z zaadsorbowanyrei ag w środowisku zawierającym swoiste ab.
składniki odczynu: » antygen (kardiolipina, lecytyna, cholesterol) ■ surowica badana		Wyróżnia się dwa typy aglutynacji: ■ aglutynacja bezpośrednia (czynna) - gdy ąg znajduje się na powierzchni komórek bakterii, grzybów » aglutynacja pośrednia (bierna) - gdy ag znajduje się na sztucznym nośniku np. cząsteczkadB lateksu, bentonicie, krwinkach

Aglutynacja szkiełkowa		Aglutynacja probówkowa
Odczyn ten wykorzystywany jest w		• metoda półilościowa stosowana do określenia miana ab swoistych aglutynujących we krwi chorego podejrzanego o zakażenie; aby w organizmie wytworzyły się ab, od momentu zakażenia musi
diagnostyce chorób zakaźnych gdy		upłynąć pewien okres czasu
zachodzi potrzeba identyfikacji czynnika etiologicznego (ag) izolowanego od chorego, który jest przypuszczalnym powodem schorzenia np. metoda jakościowa do typowania pałeczek Enterobacteriaceae - (nieznany szczep izolowany od choregq+ znane surowice)		■    do badania należy pobrać krew od chorego w kilka do kilkunastu dni od momentu zakażenia ■    w odczynie aglutynacyjnym, podobnie jak w innych odczynach serologicznych, dla jego oceny ważne jest narastanie miana ab w surowicy; dlatego nie można oprzeć diagnozy na jednorazowym badaniu - wynik dodatni bez narastania miana ao może być skutkiem wcześniejszego czynnego uodpornienia lub niedawno przebytej choroby

Aglutynacja probówkowa		Odczyn koaglutynacji
Wrighta, Widala, Weil-Felixa		Reakcja aglutynacji: przy kooperacji
Odczyn aglutynacji probówkowej		nośnika przeciwciał. Jest ich dużo na
wykonuje się w przebiegu szeregu		nośniku dlatego wyraźnie w teście
chorób zakaźnych np. odczyn Widala		szkiełkowym widać reakcję
wykonuje się u osób podejrzanych o dur brzuszny		aglutynacji - test Phadebac.