Mateusz

Mateusz

Dziś przyszedł „nowy*. Miał na imię Mateusz l chodził już do Innego przedszkola.

—    Będę się bawił razem z wami — powiedział na dziert dobry i od razu zaczął biegać po sali.

—TY, torpeda! — żachnął się Jarek. — Nie potrącaj mnie.

—    Popatrz, co narobiłeś! — złościł się Seweryn j naprawiał zburzony garaż.

—Ala! Boli! —Jęczała Ania l pocierała obolałe kolano. — Upadłam przez ciebie!

Mateusz nie przeprosił nikogo. I Jak gdyby nic się nie wydarzyło — usiadł w kąciku lalek i rozpoczął zabawę. Zabrał na ręce mnie, Nosalka i prychnął:

—    Ale masz nochal! Wygląda jak trąba!

Zaczerwieniłem się ze złości i chciałem pokazać mu Język, ale

przypomniałem sobie, że co jest niegrzeczne.

To się nam gagatek trafił — powiedziałem do Petroncll.

Później przedszkolaki zaczęły wycinać i kleić wiatraczki.

—    Nie mam papieru. Skończył się —Jęknął Jarek.

Mscuszod razu podsunął mu swój.

—    Mam kłopoty z przymocowaniem wiatraczka — biadoliła Anta.

I znów Mateusz pomógł dziewczynce. Pochwalił ccż pracę Seweryna:

—    .Mc się fajnie kreci!

A potem wyciągnął z kieszeni torebkę rodzynek w czekoladzie 1 poczęstował wszystkich.

—    Zupełnie o nich zapomniałem — wyjaśniał.

Po obłędzie Mateusz znów zajrzał do kącika lalek. Ja, Nosa-Ick, nadal byłem obrażony.

—    Hej! Trąbalku! — nie dał mi jednak spokoju chłopiec. — Chodź! Przewiozę clę wyścigówką!

I gdy tak mknęliśmy obaj na drugi koniec sali — złość ml przeszła i uśmiechnąłem się do „nowego^{1 2}'.

1

♦    Oceniamy postępowanie bohatera (Jaki naprawdę jest Mateusz?). Podkreślamy, że każdy z nas ma wady i zalety.

2

   Przeprowadzamy zabawę: „Samochód - bus - pociąg”.

Dzieci poruszają się rai, jak podpowiada im muzyka. Na przerwf s> muzyce i hasło: „samochód" — zajmują miejsca na rozłożonych na podłodze gazetach (po dwoje). Następne hasło to „bus" — uczestnicy zabawy sadowią się na dwóch materacach. Rusunei pociągu to znak do szybkiego ustawienia sif w rzędzie z rękami na barkach poprzedzającego kolegi.