Obraz0229

229

Ściernica o średnicy mniejszej od średnicy otworu ma dużą prędkość obrotową i jednoczesny osiowy ruch posuwowy oraz dosuw (posuw promieniowy) w kierunku tarczy prowadzącej.

12.5.4.3. Szlifowanie obiegowe

Odmianą szlifowania wewnętrznego jest szlifowanie obiegowe (planetarne). służące do obróbki otworów w przedmiotach, którym nadanie ruchu obrotowego nastręcza poważne trudności lub jest wręcz niemożliwe (rys. 12.29).

Rys. 12.29. Wewnętrzne szlifowanie obiegowe (planetarne)

W związku z tym wszystkie ruchy, tzn. ruch główny i ruchy posuwowe, wykonuje ściernica. Wrzeciono szlifierskie jest prowadzone wraz ze ściernicą, obracającą się z prędkością obw^rodową v_s, po trajektorii planetarnej dookoła środka otworu, przy jego ścianie i jednocześnie przemieszcza się wzdłuż osi otworu z prędkością Vf₀.

12.5.5. Szlifowanie płaszczyzn

Szlifowanie płaszczyzn można przeprowadzać powierzchnią obwodową i czołową ściernicy. Ruchy posuwowe może wykonywać zarówno ściernica względem przedmiotu obrabianego, jak też i przedmiot względem nieprzemiesz-czającej się, lecz obracającej się ściernicy.

12.5.5.1. Obwodowe szlifowanie płaszczyzn

Obwodowe szlifowanie płaszczyzn można realizować jako szlifowanie współbieżne lub przeciwbieżne (rys. 12.30). Ze względu na korzystniejszy przebieg procesu obróbkowego zalecane jest szlifowanie przeciwbieżne. Szlifowanie obwodowe stosuje się do obróbki przedmiotów o niewielkiej sztywności, od których wymaga się dużej dokładności oraz wówczas, gdy wskazane jest, z powodu stosunkowo małej powierzchni styku ściernicy z materiałem obrabianym, ograniczenie niekorzystnych wpływów temperatury na wyniki procesu.