Dielektryk, w którym odbywa się obróbka. pow-.rzer. - zr :? _i: r
cechy:
- odpowiednią wytrzymałość elektryczną (dużą stałą eistewą-amą .
- zdolność gaszenia luku (właściwości dejonizacyjne).
- wysoką temperaturę zapłonu.
— małą lepkość,
— dobre właściwości chłodzące,
— odpowiednią trwałość,
— nie powinien być agresywny w stosunku do elementów obrabiarki, materiału obrabianego oraz pracownika,
- w wyniku pirolizy nie powinien wydzielać trujących gazów.
Cieczami roboczymi (dielektrykami) są najczęściej węgłów-odory płynne
lub woda destylowana. Z dielektryków- węglowodorowych, takich jak ropa naftowa, olej transformatorowy (PN-90/C-96058), nafta, najczęściej stosowana jest nafta kosmetyczna łub produkty firmowe, np. Flux elf 2.
Przy obróbce dokładnej, przy małych grubościach szczelin międzyelektro-dowych, niezbędne jest stosowanie dielektryków o malej lepkości, umożliwiających sprawne przepłukiwanie szczeliny roboczej. Dlatego też przy drążeniu dokładnym stosuje się powszechnie naftę kosmetyczną, a przy wycinaniu elektrodą drutową - wodę destylowaną. Dobre właściwości dielektryczne cieczy zależą od jej czystości i dlatego też ciecze poddaje się procesowi filtracji w obiegu wymuszonym.
Na narzędzia do obróbki kształtowej EDM stosuje się takie materiały, jak:
- miedź elektrolityczna wysokiej czystości (najszersze zastosowanie),
- grafit - na elektrody do obróbki kształtującej,
- żeliwo szare - na elektrody do obróbki zgrubnej,
- miedziowolfram — na elektrody do wgłębień prostych i stożkowych o ostrych krawędziach,
- stopy aluminium - na elektrody do produkcji jednostkowej i małoseryj-
nej,
- stopy cyny,
- kompozyt rodzaju miedź-grafit.
Tolerancje wymiarowe wykonania elektrody roboczej wyznacza się z zależności:
Te = KTe - T (13.21) gdzie: T - tolerancja wymiaru części obrabianej, KTe = 0,2-0,05 — współczynnik.