Obraz0247

247

-    stereometryczne i fizyczne właściwości warstwy wierzchniej po obróbce,

-    właściwości użytkowe części obrobionych elektroerozyjnie,

-    czas obróbki.

13.5.2.1. Wydajność obróbki

Jednym z podstawowych wskaźników wydajności obróbki elektroerozyjnej jest wydajność objętościowa Q_v, określająca objętość wyerodowanego materiału w jednostce czasu maszynowego:

Q_v =7“-    (13-22)

hn

gdzie: V_M - objętość wyerodowanego materiału w mm³, t_nj - czas maszynowy obróbki w min.

Wskaźnik ten jest podaw^rany przez producentów obrabiarek jako wyznaczony doświadczalnie przy pełnym wykorzystaniu mocy i w najkorzystniejszych warunkach obróbki.

Wskaźnik objętościowy wydajności Q_v nie precyzuje czasu maszynowego obróbki elektroerozyjnej. Czas maszynowy na wyerodowanie takiej samej objętości materiału zależy od stosunku głębokości drążonego otworu do jego powierzchni. Na rysunku 13.8 przedstawiono dwu otwory wydrążone w dwóch różnych częściach, o takiej samej objętości, lecz różnych powierzchniach drążenia. Czas maszynowy drążenia części przedstawionej na rys. 13.8a będzie znacznie dłuższy niż części przedstawionej na rys. 13.8b (ze względu na głębokość h).

a)

h)

Rys. 13.8. Zależność wyerodowanego materiału od powierzchni elektrody

50

V= 1000 mm³

Wydajność erozji odniesiona do mocy zużywanej do obróbki nazywa się wydajnością właściwą q_v i może być określana ze wzoru:

q_v

Q_v

E_rf

(13.23)

gdzie: Ej - energia pojedynczego wyładowania w W-s, f - częstość wyładowań w kHz, Q_v - wydajność objętościowa obróbki w mm³/s.