Mechanizm skurczu mięśni gładkich |
Mechanizm skurczu mięśni gładkich | |
4 Ca3, V. , _ Kinaza łańcuchów lekkich miozyny (MLCK) Kalmodulina. Cm ' Kalponina, ^ ^ Kinaza łańcuchów kaldesmma 4 — lekkich miozyny \ i | ||
f ATP łADP | ||
„ ■ f rozkurcz ♦ . \_ j/ skurcz |
C~%A y- — C« — C*M MIC.K/ Afp" ADI* | |
Fosfataza miozyny |
- Wrzecionowate, łączą się ze sobą za pomocą ‘gap junctiori-struktur zbudowanych z koneksyn formujących tzw. koneksony. Obecność koneksonów warunkuje przenoszenie impulsów na sąsiednie komórki
- Mniejsza zawartość białek kurczliwych w porównaniu do mięśni szkieletowych
- Brak troponin - ich funkcje spełnia kalmodulina
- Obecność ciałek gęstych (odpowiednik linii Z)
-I Białka cytoszkieletu: desmina, winkulina
- Możliwość tworzenia mostków poprzecznych mimo znacznego rozciągnięcia mięśnia
- Słabo rozwinięta SR - uzależnienie od zewnątrzkomórkowego Ca2+
- Nie ma sarkomerów!!!
- Potencjał spoczynkowy od -65 do -35 mV
- W sprzeżęniu elektromechanicznym pierwotne zmiany dotyczą miozyny, a nie aktyny
- W mięśniówce gładkiej dużych naczyń tętniczych -mechanizm zatrzasku
- Zakończenia nerwowe nie tworzą płytki motorycznej, lecz żylakowate rozszerzenia aksonu
- Błona postsynaptyczna wykazuje niewielką specjałizaqę w zakresie zwiększonej liczby receptorów dla neurotransmitterów
Sprzężenie farmakomechaniczne Zainicjowanie odpowiedzi skurczowej miocytu bez uprzedniego potencjału postsynaptyczncgo
Skurczom włókien mięśniowych towarzyszy zjawisko elektryczne zwane bioprądem, który wytwarza się na skutek różnicy potencjałów między błoną włókna a jego wnętrzem. Elektromiograf - aparat rejestrujący graficznie potencjały uchwycone elektrodami igłowymi wkłuwanymi do mięśnia. Potencjały te mają charakterystyczny kształt, amplitudę i czas trwania.
W ocenie stanu czynnościowego jednostek ruchowych odgrywają rolę zapisy dokonywane przy pełnym rozluźnieniu mięśnia i w czasie jego pracy. W miarę narastania skurczu zwiększa się liczba jednostek ruchowych uczestniczących w wysiłku - zjawisko rekrutacji