262 ŁUKASZ OPALIŃSKI
tam, lo sam krążyć, uaguri, praedari. rapere m, plądrować*. zgoła (a to słowem pod czas znalezionym) rabować. Potym opiszę, Jako skupiwszy się pod Gliniany, szli obozami — Ty, Boże. wiesz, jako porządnymi —* z hukiem, cale nocy, gdy dla złych i nie-zgotowanych 1117 przepraw wozy, których było więcej niż dwadzieścia (tysięcyJ dwieście, nie mogły wcześnie przechodzić, tak dalece, żel»v ich (każdy) mógł wszędzie bić, wszędzie znosić. Opiszę i rady korni-sarzów, których było więcej niż dwadzieścia,M. u ledwie który z nich wojnę służył. Pułkownikami się poczynili yaleati lepores,M, którzy nieprzyjaciela nie widzieli. Służyło im owo, co ono ktoś napisał: ln veste aliąUid mutant et m zermone et eece mllłte.i1UU. Owo znać było w nich lonffąe pad? mała łM. Duma wielka, serce małe, ąlów siła, wątku skąpo. Contentio et uemulatio 1W5, to by się kształtnie opisać mogło non sine nfitjuo morsum, boć, dalibóg, trzebu tego. Niech przynamniej żart prawdę powie i wyrzuci na oczy impełUam w której sobie wzajemnie ccnnwcmusJ#3 i ledwie szeptać o tym śmiemy. Aleć ja czytam, jako za przeprawą nasi picrzchnęli i jako nazajutrz uciekli.
,H lagart, pracdnri, rupcre — wałęsać łupić, ra-hować.
“r ńittgoUrtcany — nieprzygotowany ,M Było Ich Sł
"* jjaicati lepores — uzbrojone w przyłbice zające.
In u«ste_, miliiejf — W odzieży coś zmieniają i w mawia i oto żołnierze.
lynpac ... mała — wady długiego pokoju.
,rf contentio et aemułatio — spór 1 współubieęanle się l,a non sine „ trionru — nie bez jakiejś złośliwości.
,M trnfrełiiam — niezdatność do wojny.
,H connicrmujr — pobłażamy.
Zawołano: „Tntarowle!”
Aż moi w nogi panowie*.
I kopi je porzuciwszy.
I ledwie SZabel dobywszy.
Wszyscy prawie tył'podali,
Zgoła brzydko uciekali.
Osińskiinti z t«*fj | strbnfy] biota Wolu: „Takaż to ochota?
Wróć sit,-! Bogdaj clę zabito!
Bo cie pewnie potka i to.
Gib Jar/er!" •«= _ Wtym knechtom >“ rzecze-..Niech ten ginie, kto ueiecze!”
i ym strachem nic nic sprawi :
Niejeden się przez staw pławi.
Ci przez groblą spieszno myją u’\
Drudzy wodę błotną piją,
A ten zasię (ledwie} płynie,
Rzadko który szablą ginie.
— Tuk-ci było. tylko dołożyć jako im głupie i niepotrzebnie na tę tam stronę przeprawy pod nieprzyjaciela isć kazano, gdzie posiłku mieć nie mogli. Za czym, ze ustąpić musieli, nie ich. ale regimen-tarzow w tym wina. głupstwo i nieuwaga. Wspomnię to. a tymczasem słuchaj:
Na to gdy wojsko patrzało.
Prawie na poły zedrwiało ***,
■ pułkownik gwardii JcTólewskłej.
’’ {/»• foyer! fgib feuerj — dać ozńTal "ofinia! Knęęht — szeregowiec, pieszy żołnierz, myc — przenośnie: uciekać. umvkoć dołożyć ~ dodać, tu: dopisać.
1 udruńtf _ zgluplci, pokpif fpr»we.