op24

280 ŁUKASZ -OPALIŃSKI

lubelska²⁰ ł tę ostatnią raptnam ^J*‘, i nie wic-dzieć wiele inszych słusznie go skarała poena peculatwt'■***, do czego się przecie przyczynił kanclerz nieboszczyk**¹". Zaraz to nazwano opresvją i głosy takie, że szlachcica okryto |hańboJ bezprawnie ol» priiMt-taw offermom unitL*^w dobra pospolitego pretekstem. Król dał miejsce tym mowom i dźwignął go swą u trybunału powagą, i nie tylko wyrwał z nieszczęścia ostatniego, ale i do ożenienia bogatego dopomógł ***, i honor tak wielki konferował ^:,11\ Aż ludzie: „O. Jakiego niecnotę wsadzono na tak wielki urząd!" Już i na Boską opatrzność narzekali, uważając, których konkurentów pokiniono^33u, i mówili onemu coś podobnego:

;M<mr?oreo LictnUS lumulo iacet at Cało parvo, Pompeuis tiullo; cre.demus esse deos? ^m

Takowe, albo raczej lym podobne głosy były ludzi się dziwujących, że człowiek, wszytek w zbrodniach umazany. tak wysokiego szczęścia w jednym

** fcornuyja lubelska — właściwie: trybunał lubelski.

*“ r«płu«ni — grabież.

peena jiccutatus — karą za kradzież pieniędzy państwowych.

Jerzy Ossoliński (zob. przypis 272).

^nT ftb priuaftvm ... imłus — z powodu osobiste) urazy jedtu-go.

— z wdową po Adamie Karanowżkim, marszałku nadwornym koronnym.

*** Mianowicie- Urząd podkanclerzego.

^m pvkinąć — pominąć, odrzucić.

^1,1 Mormoreo dcos? — „Llcluus spoczywa w grobowcu z marmuru, natomiast Kato w małym, Pompejusz w żadnym; czy będziemy wierzyć; :<c są bogowie?" Ani Moniu Idtłiid, 41-i roku doszedł. Król, lubo to słyszał, miał jednak nadzieję, że częstokroć magistratu.¹ ostendU (irfrtwi)². 1 on, dopiąwszy summtrm notorum^m, miałby aię poprawić, zwłaszcza że obiecał i dwu razy przysięgał, (i) kartę dał na sIę¹K Aż on nutta. publieł boni f“ro ^:'^Mł. tylko fakcyje stroić², tylko arbitrium jakieś rerum ttsurpare ^aBT; uż się sprzed,wlać wszytkim i w radzie ten mieć tylko cel, aby swego dowieść, swoje przewieść, consilio, c /uod non ipse oj jer ret ^mW^{caff 2}; diiidencyje^:w panu ku poddanym, poddanym ku panu. aż plotki siać różne. Żałował pan bardzo promocyjej^3tf0. Cżekol albo poprawy, albo w urzędzie odmiany; za pod uniom wysokiego stołka i z odużnym '^2, (nie chcę i mianować) chciano per-

1

magistratut ... firum — urząd pozwala poznać tnrfa. I»^U    l'^OIl’^ru"' —    życzeń.

- Iladziejowski, otrzymawszy urząd podkanclerzego, podpisał skrypt. W, „na sejmach I sejmikach, w rozmowach 1 jutach prywatnych przeciw interesom domu królewskiego mc wystąpi, fakcie przeciwno zwalczać będzie, że na życzenie królu doży pieczęć w zamian zn senatorskie krzesło , ^lr.^u,-^{v urZ£}łO. a nu wydany skrypt ani publicznie, ani pry-wstnie uzulaćsię nie będzie". (L. Ku ba U. Ozieła, i n. Warszawa 1023, ». 2321.

™ Z    ^nil!    Wraie o dobro publiczne.

;akiy..e afrpfc — spiskować, intrygować.

Urbilrhm _ u.urpor. — preywbuzcnić sobie wyro-Kowanie w sprawach.

2

cottsllio ... Infmlcu¹ — pc mysie m, Jakiego nie prain-wnlliy nawet wróg.

**' (hftdcncyju — pode]rżenie, nieufność, prompcy/u — wyniesienie, awans, fiedzlejowskicmu król chciał ofiarować w zamian ki podkanclerstwo kasztelanię krakowską. z nla pierwsze mie;sue w senacie świeckim: odufne (odurdnei — datek dla «alennego o:l sprzedanego konia: przenośnie obdarowanie, wzajemny podarek.

Otulliiaki- WytiOr lutni;