PC142881

OBIEG N W PRZYRODZIE

1. Do gleby dostaja się resztki martwe: zwierzęta, rośliny, odchody ( zawierają azot związany w białkach, kwasach nukleinowych, lipoproteidach i innych związkach wchodzących w skład komórek).

Te organiczne połączenia azotu mogą być wykorzystywane przez drobnoustroje MINERALIZACJA jako źródło węgla, azotu, a także jako substrat energetyczny. W procesie mineralizacji (rozkładu organicznych związków) azotu uwalniany jest, amoniak

Drobnoustroje proteolityczne produkują enzymy hydrolityczne - proteazy, rozkładające białka do peptonów i polipeptydów (Drobnoustroje . proteolityczne powszechnie występują w przyrodzie. Należą do nich bakterie tlenowe z rodzajów Bacillus, Pseudomonas, Proteus, bakterie beztlenowe, np Clostńdium putrificum, C. sporogenes; promieniowce z rodzaju Streptomyces, Mycobacteńum oraz grzyby z rodzajów Aspergillus, Mucor, Oidium, Rhizopus)

■fOio/esŁ,    dwnOnfiAici ■/ost/

Białka-------------y peptony i polipeptydy------^aminokwasy —^amoniak

I_____________________________________________________________________T

--------zachodzi w warunkach tlenowych, jak i beztlenowych-----

Amonifikacja rozkład białka lub aminokwasów do amoniaku.

Aminokwasy lub białka ----------------y amoniak +kw organiczne, alkohole,

aldehydy Co2 (amonifikatoiy)

Amonifikatoiy - Clostńdium sporogenes (dawna nazwa Bacillus sporogenes), Clostńdium putrificum (Bacillus putrifrcus) Escherichia coli i Aerobacter aerogenes ,Klebsiella, Proteus yulaaris. Bacillus subtilis, Bacillus cereus var. mycoides, Bacillus megateńum oraz pałeczki takie jak: Pseudomonas fluorescens, Pseudomonas aeruginosa, Serratia marcescens i Halobacterium salinańum.

Do silnych amonifikatorów należą również bakterie mocznikowe. Rozkładają one mocznik dzięki zawartej w ich komórkach ureazie: Bacillus pasteurii (Urobacillus pasteuri), Bacillus freudenreichii (Urobadllus freudenreichii), Sporosarcina ureae i wiele innych.

ZBIAŁCZANIE - mikrobiologiczne uwstecznianie jonów amonowych - zależy od warunków środowiska, decydujących o aktywności mikroflory (stosunku C:N, temperatury, wilgotności, odczynu).