14
i wtoki skuteczne j
IS
Ideę cewki jako odbiornika prądu sinusoidalnego rozpatrzymy na przy kładzie.
Do źródła napięcia sinusoidalnego przy łączono cewkę o indukcyjności L (idealną) • (rys. 1.1).
i
kukywypcrodza w fazie napięcie* o kąt ~.
•
Z analizy ppdttwwych zależności opisujących przepływ Idu elektrycznego simnoidalncgo W obwodzie kondensatom o pojemności C wynikają następujące wnioski:
1. Prąd elektryczny przepływający przez kondensator C l idealny), do którego doprowadzono upięcie unusoidiloe, jest prądem sinusoidalnym o tej samej częstotliwości.
1 Amplituda prądo ta rówu się amplitudzie napięcia Um pomnołnocj przez iloczyn pulsacji <o i pojemności C hottdawmn.
1 Prąd przepiywiiący przez kondensator wyprzedza w luk napięcie doprowadzone do kondensatora o kąt f ■ -W (kąt przesunięcia fazowego)
Wielkość fizyczna l/«C rwana jest oporem biernym
pujrmuuiciowyni lub ruktancją pojemnościową (krótko -
—|p£}Q I zależnością
U 1 1
lr«--« •*— ■ , - /1»3.7/
I nC 2nFC
Siła elektromotoryczna indukcji własnej zależy od prędkości zmian stłumienia przenikającego zweje odbiornika łub pośrednio od prędkości zmian natężenia prądu przepływającego przez odbiornik zgodnie zt wzorem;
Al
W a-L — /1-3.8/
Az
gdzie L - indukcyjność własna odbiorniku Napięcie na cewce będzie miało postać
JJ. Indukcyjność. Cewka jako odbiornik prądu ■uuikknego