P5280998

■ASIA A-IUf

sau

metod milematyrznych stosowanych w mlotmac)i naukowej do jej \*> murów, do wykrywania pewnych prawidłowości i potwierdzania Mu*-naści jej decyzji. Informetria w takim rozumieniu posługiwałaby i> < •+• loma metodami bibliometrii, uznając Je za wspólne W bardzo jut okazałej bibliografii teorii I zastosowań bibbomitru brak opracowań dotyczących jej miejsca w klasyfikacji nauk Większo# tych publikacji traktuje o zastosowaniach bibliometrii, bez wgłębiana się w jej teoretyczne podstawy, studia teoretyczne zaś rozważają raczej stosowane przez mą prawa i techniki niż miejsce w systemie nauk. Z me* których sformułowań autorów prac bibłiometrycznych pośrednio tylko można wnioskować o miejscu kh dyscypliny. Wobec tego tobltotneinę można pojmować dwojako:

—    jako strukturalną część metodologu dowolnej dyscypliny, w której znalazła zastosowanie.

—    jako zespół metod badawczych (subdyscypUnę) jednej i nauk, z którymi ma najbliższe związki, tj. bibliotekoznawstwa, naukoznawstwa, informacji naukowej, a może i bibliografii.

Ujmując necz historycznie I uwzględniając rozwój bibliometrii w czasie, należało by ją uznać u poddyscyplinę bibliotekoznawstwa, gdyż w mm najwcześniej znalazła zasuwanie¹¹. Takie stanowisko zajmuje Bomb*, przy czym Jednak znaczącą część metod bibliometrii oddaje informethi. Podobnie rozumuje Pindlowa *, która podporządkowuje bi-bliomelrię księgoznawstwu bądź bibliotekoznawstwu. Wychodząc od pierwotnej nazwy bibliometrii, a także uznając opis łnbłiograftciny za jej podstawową jednostki; pomiaru, można by ją wiązać z bibliografią. Hjerppc * twierdzi, że część metod bibliometrii, tych zwłaszcza, które są związane z dokumentami jako obiektami, a nie nośnikami informacji (np. rozmiar dystrybucji książek, wykorzystanie różnych źródeł), można objąć nazwą analizy bibliograficznej.

Bibltomelrię podporządkowuje się też naukometru, Jak to czyni wspomniany wyżej HJerppe. Twierdzi on, iż badania bibliometryczne mieszczą su; w szerszym polu badawczym właśnie naukometru. Rozważa się też obie te dyscypliny Jako równorzędne, służące nieco innym celom, ale posługujące się częściowo tymi samymi metodami i narzędziami; taką opinię głosi Stefaniak”. Większość badaczy, • wśród nich Kann I Moll^m — autorzy wielu prac z tego zakresu, wydaje się przypisywać ■ K Cross. M Cross, aa eg.

■M. Bantlt. Seteulomelne, frUiometne, hjormetnr. Zcatralbbtt fur M-MioUwkswrotn IW U. 1.1 ll-K " W Pindlawa. op nf ¹¹ R. HJerppe. Aa Oailiae.

■a Stefaniak. Metody Mata. W ptakjsitj publikacji muewa stanowiska. uraaMC btblicmetrię u pdponądkowanj naukom* tru. par B Stali-alek, fladram bibliametryzae puamaniim j :akren mjanaocp atako«J Uftf. IMfl. Warana IW. i U •r Marla, J. Mail, •»<*