R Kopański CHÓW KRÓLIKÓW I BUDOWA POMIESZCZEŃ
0

tyczne są klatki typu pawilonowego, tj. dwie trzykondygnacyjne klatki ustawione naprzeciwległe i połączone ruchomym daszkiem z dwustronnymi prześwitami, które na okres zimy zasłania się przezroczystą folią. Korytarz między klatkami zamykany jest drzwiami szczelnymi lub ażurowymi (rys. 4).

W klatkach musi być zachowana pełna szczelność ścian, oprócz ściany frontowej, która całkowicie lub częściowo (drzwiczki) powinna być ażurowa. Stwarza to konieczną zaciszność pomieszczenia. Stąd też szczeliny do wypływu moczu w tylnej ścianie klatki powinny być jak najmniejsze, a jeśli teren jest wybitnie przewiewny, praktykuje się wykonanie tylnej ściany klatek w sposób całkowicie szczelny, z odprowadzeniem moczu rynienkami wewnątrz klatki (rys. 5).

Klatki wielokondygnacyjne muszą mieć podwójną, tj. dwupoziomową podłogę (rys. 6). Dolna wykonana jest z desek i pokryta papą, aby mocz spływał na zewnątrz klatki, a nie na zwierzęta znajdujące się na niższych kondygnacjach. Podłogę górną tworzy wymienny ruszt z rozpiętej siatki na drewnianej ramie lub zrobiony z drewnianych listew o kształcie trapezowym, przybitych na listwach podporowych w odstępach co 15 mm (rys. 7).

Siatka użyta na podłogę powinna być zrobiona z drutu grubości 1,8—2,2 mm (najlepiej punktowo zgrzewana i ocynkowana) oraz mieć wielkość oczek nie większą niż 20x20 mm. Siatkę taką można nabyć za pośrednictwem Spółdzielni Hodowców Drobnego Inwentarza w Zielonej Górze, ul. Wandy 17a.

Ruszt może być jednoczęściowy lub dwuczęściowy. Przy stosowaniu ruszców z siatki konieczne jest w okresie zimowym przykrywanie ich ściółką, aby zwierzęta nie odmroziły nóg.

Zamiast rusztu można też stosować ściółkę i wówczas robi się w klatkach szczelną podłogę pojedynczą, pokrywając ją blachą lub gładką płytą eternitową. Ściółka musi być zmieniana po jej zwilgotnieniu od moczu (co 2—3 tygodnie). Ten system chowu jest jednak bardziej uciążliwy i stwarza gorsze warunki sanitarne dla zwierząt.

Drzwiczki klatek obija się drucianą siatką o oczkach 15x15 mm. Czasem też rolę drzwiczek spełnia zawieszona drabinka na siano i zielonkę (rys. 8). Zamknięcie klatki (rys. 1) powinno zabezpieczać przed jej otwieraniem przez króliki lub inne zwierzęta (np. psy). Przy klatkach trzykondygnacyjnych robi się wystający (50—55 cm) nad frontową ścianą daszek, który chroni wnętrze przed deszczem i bezpośrednią operacją słońca. Wyjmowanie rusztu i usuwanie kału może odbywać się zarówno od tylnej, jak i od frontowej strony klatki. W pierwszym przypadku robi się to przez otwór w ścianie, zamykany klapą. Klatki powinny być wewnątrz gładkie, bez wystających gwoździ, drutu itp. Stąd też brzegi siatki podłogowej (przy użyciu siatki ślimakowej), po przymocowaniu do listew, powinny być osłonięte od góry przez przybicie wąskiej deseczki, wysta-

11