R Kopański CHÓW KRÓLIKÓW I BUDOWA POMIESZCZEŃ
5

mieszczenia, przepuszczając dren przez ścianę budynku do zbiornika w ziemi. Także na odchody stałe powinno się zrobić osobny zbiornik zabezpieczony siatką przed rozgrzebywaniem przez kury.

ZAOPATRYWANIE SIĘ W MATERIAŁ HODOWLANY

Rozpoczynając chów królików dla produkcji mięsa powinno się wybierać rasy średnio duże, jak biała duńska, biała i czerwona nowozelandzka, biała kalifornijska, szynszylowata, niebieska i biała wiedeńska oraz srebrzysta francuska. Masa ciała dorosłych królików tych ras wynosi 4—5,5 kg; są one dojrzałe do uboju już w wieku 3,5-4,5 miesiąca, osiągając masę 2,5—3,5 kg.

Rasy duże, jak olbrzymy belgijskie, srokacze olbrzymie i barany francuskie osiągają wprawdzie większą masę ciała (6—8 kg wagi żywej u osobników dorosłych), lecz jako późno dojrzewające nadają się do uboju dopiero w wieku powyżej 6 miesięcy. Ubijane wcześniej odznaczają się niską wydajnością mięsa. W porównaniu z rasami średnio dużymi zużywają też więcej pasz. Mogą być trzymane, gdy dysponuje się dużą ilością tanich pasz. Najczęściej używa się je do krzyżowania z rasami średnio dużymi lub z królikami bezrasowymi dla zwiększenia masy ciała mieszańców.

Najpewniejszym źródłem nabywania królików hodowlanych są fermy zarodowe i reprodukcyjne, które są pod stałą opieką zootechniczną i weterynaryjną. Adresy takich ferm można uzyskać w okręgowych stacjach hodowli zwierząt, które wymienione są na końcu tekstu. Hodowcy przystępujący do kontraktacji królików rzeźnych zaopatrywani są w materiał hodowlany przez instytucje kontraktujące.

Największą trudność zaopatrywania się w materiał hodowlany mają ci hodowcy (np. niektórzy działkowcy), którzy prowadzą chów królików tylko sezonowo — w miesiącach letnich. W ich sytuacji można rozwiązać ten problem tylko przez wcześniejsze zamówienie królicząt w farmach hodujących króliki w pomieszczeniach zamkniętych, nastawionych na zimowy rozród zwierząt.

Nabywane do chowu króliczęta w każdym przypadku nie powinny- być młodsze niż 10—tygodniowe, aby były już dobrze przystosowane do pobierania wszystkich rodzajów pasz, co zwiększa ich odporność na ujemny wpływ zmiany środowiska. Młodsze króliczęta, np. w wieku 6-8 tygodni, muszą być otoczone większą opieką, a przede wszystkim — otrzymywać pasze lekko strawne, tj. o małej zawartości włókna.

Istotną sprawą jest także odpowiedni transport królików. Nie można dopuścić, aby w czasie przewozu były narażone na zmoknięcie lub przegrzanie (od słońca względnie ograniczonego dostępu powietrza) albo też zaziębienie (np.

16