w otwartej skrzyni samochodu). Przypadki takie prowadzą z reguły do zapalenia płuc i padnięć królików.
Jeśli nabywane króliki mają być włączone do posiadanego już stada, należy po przywiezieniu poddać je 3—tygodniowej kwarantannie, tj. trzymaniu ich przez ten czas w odosobnieniu dla stwierdzenia stanu zdrowotnego. W pierwszych dniach kwarantanny powinno się profilaktycznie podać królikom lek przeciw kokcydiozie (np. Vetrocox).
ROZRÓD I ODCHÓW MŁODZIEŻY
W warunkach chowu królików w klatkach na wolnym powietrzu stosuje się 4 wykoty samic w ciągu roku. Krycia odbywają się od lutego do października. Przy tym systemie od każdej samicy stada podstawowego powinno się uzyskać w sezonie 20—25 sztuk odchowanego potomstwa. Przedłużenie sezonu rozrodu jest zwykle utrudnione, gdyż jesienią króliki rozmnażają się słabiej i występuje ryzyko przemarzania noworodków (przy wykotach w zimnej porze roku praktykuje się zasłanianie drzwiczek w klatkach folią lub np. starymi workami).
Krycia drugie, trzecie i czwarte odbywają się na 5 dni przed odsądzeniem młodych, przy czym czas pozostawienia młodych przy matkach wynosi 35—42 dni od daty ich urodzenia. Termin krótszy stosuje się w warunkach dobrego żywienia, dłuższy — w warunkach żywienia słabszego. Decyduje o tym kondycja matki.
Króliki używane do rozpłodu muszą być dojrzałe płciowo i dostatecznie rozwinięte. Pierwsze krycie młodych królików ras średnio dużych odbywa się w wieku 5—6 miesięcy, ras dużych natomiast - 7 miesięcy. Samice ras wcześnie dojrzewających — w bardzo dobrych warunkach żywieniowych — mogą być kryte już w wieku 4,5 miesiąca. Zbyt późne krycie takich samic może prowadzić do zatoczenia i tym samym zmniejszenia ich efektów produkcyjnych.
Dobierane do rozpłodu króliki muszą być zdrowe i bez okaleczeń, prawidłowo zbudowane i odznaczające się kondycją hodowlaną (nie zatuczone i nie nadmiernie wychudzone). Powinny mieć gładką okrywę włosową oraz barwę typowo rasową lub odmianową. Zwraca się też uwagę na dobrze wyrażone inne oznaki rasowe.
Owulacja u królików jest prowokowana. Wywołuje ją podrażnienie bliskością samca. Pojawiający się wówczas u samicy stan rujowy sprzyja gotowości i łatwości przyjęcia przez nią samca. Samicę, w celu pokrycia, przenosi się do klatki samca, a nie odwrotnie. Przebieg krycia powinien być obserwowany przez hodowcę, a samica po pokryciu powinna być zaraz przeniesiona do własnej klatki. Dla zapłodnienia samicy wystarcza jednorazowe, udane krycie. Samiec
17