R Kopański CHÓW KRÓLIKÓW I BUDOWA POMIESZCZEŃ1

7) pasze pochodzące z zakupu na placach targowych.

Źródeł takich teoretycznie jest dużo, ale w praktyce należy je oceniać bardzo ostrożnie, licząc tylko na źródła pewne. W tym przypadku należy zwracać uwagę na stan higieniczny pasz, np. pieczywo nie może być spleśniałe, jego przechowywanie możliwe jest po uprzednim pokrojeniu i wysuszeniu w piekarniku (także w takim stanie powinno być podawane zwierzętom). Odbierane odpady warzyw i owoców nie mogą być zagniłe. Trawa zbierana do skarmiania na zielono i jako siano nie może pochodzić z miejsc narażonych na obfity osad spalin samochodowych, jak również z miejsc zanieczyszczonych odchodami psów, których pasożyty jelitowe mogą przenieść się na króliki. Przy zbiorze chwastów i ziół na paszę należy uważać, aby nie zebrać roślin trujących, jak np. bieluń, lulek czarny, psianka, pokrzyk wilcza jagoda, szalej, szczodrzeniec, szczwół plamisty, tojad mocny (rys. 18 i 18A). Szkodliwe (trujące) są także: bluszcz ogrodowy, chaber, cis, fiołek alpejski, glicynia, kąkol, kaczeniec, konwalia, naparstnica, nasturcja, oleander, sasanka, wawrzynek wilczełyko, zawilec i zimowit jesienny.

Podejmując uprawę pasz na własnej działce należy dobierać rośliny dające dużo zielonej masy, jak kukurydza, słonecznik, topinambur, kapusta pastewna (może być skarmiana jeszcze w okresie zimy). Można też na wydzielonym kawałku działki założyć uprawę roślin wieloletnich, jak lucerna, koniczyna czerwona, trawa z komonicą i koniczyną. Część takiego użytku zielonego można też przeznaczyć do wypasania królików przy użyciu specjalnej klatki pastwiskowej (rys. 19). Dla zgromadzenia zapasu siana należy kosić trawę przed jej zakwitnięciem, a w czasie suszenia i zbioru nie wykruszać jej części liściastych.

Uzyskanie wysokiego zbioru uprawianych pasz zależy od obfitego nawożenia ziemi. W tym celu bardzo przydatny jest nawóz króliczy. Nawóz ten (po przekompostowaniu) może być stosowany pod wszystkie rośliny ogrodowo— warzywne, rośliny pastewne i użytki zielone (wiosną, przed ruszeniem wegetacji).

DBAŁOŚĆ O ZDROWIE KRÓLIKÓW

Z królikami należy obchodzić się łagodnie, zapewnić im spokój i ochronę przed szkodnikami. Przy chwytaniu królika ujmuje się go za fałd skórny na grzbiecie, a nie za uszy. Stado podstawowe powinno się starannie przeglądać przed każdym kolejnym kryciem, zwracając uwagę na stan narządów płciowych (obrzęki, strupy), okaleczenia (np. odgniecenie nóg na siatkowej podłodze), rany (np. od pogryzienia i niestarannego wykonania klatek), opanowanie przez pasożyty skórne (świerzb uszny i drążący, pchły, wszy) powodujące swędzenie

22