Rzut oszczepem0069

—    notuje w protokole wyn k każdego rzutu, posługując się określonymi symbolami,

—    wraz z sędzię głównym ustala ostateczne wyniki i zajęte miejsce.

Morzący cócglość:

—    jeden z nich znajdujący się w potu rzutów, tam gdzie lądują oszczepy, sygnalizuje prawidłowość rzutu wskazuje na n ejsce gazie zostawił ślad gro: 'aceącego oszczepu wstawiając tam znacznik.

dwóch sędziów, z których jeden znajduje się na rozbiegu rzutni, a drugi przy znaczą ku. przykłada taśmę (po czątek taśmy przy znaczniku), tak aby przechodziła ona przez punkt oddalony o 8 m cd listwy ograniczającej rozbieg i sędzia główny odczytuje wyn ».

Sędziowie mierzą i notują każoy ważny rzut.

Oszczcpnik mus posiadać strój sportowy. ktOrego czystość, krój i sposób noszenia nie budzą Żadnych zastrzeżeń Stroje powinny być uszyło z materiałów, które nie przeświecają nawet wówczas, gdy są mokre Obuwie co rzutu oszczepem stanowią trzew ki z cholewką, w podeszwie każdego z nich może być maksymalnie 6 kolców w zelówce i 2 w obcasie. Zawodnik musi posiadać dwa numery, jeden na płccacn. drugi na piersiach zgodnie z numerem podanym w protokole zawodów.

W trakce zawodów -te może być ucz elana zawodnikowi pomoc w żadnej formie, Oszczepnk otrzymujący wskazówki lub instrukcje od kogokolwiek będzc ostrzeżony przez sędziego, a przy ponownej próbie ?dyskwa.'ikowany.

Jeże i zawodnk opuści swoja kolejkę rzutów, me przysługuje mu prawo wykonania opuszczonej próby.

Na wykonanie rzutu zawodnik ma lączniu 90 sekund, które lezą się cd momentu wywołania go przez sekreta rza konkurencji. Jeźe i bez powodu zwleka z wykonaniem p-Oby. może być pozbawiony prawa jej wykona a. Przy ponownej zwłoce zostaje pozbawiony możliwości wykonania pozostałych prób przy czym wyniki uzyskane przez niego w colychczasowych próbach uwzględnia sę w klasyfikacji końcowej

Rzut oszczepem mierzy sę z dokładnością do t cm (Izn me bierze Się pod uwagę milimetrów).

Zwycięzcą zawodów zostaje zawodnik, który uzyska najlepszy rezultat. W przypacku jednakowych wyników o kolejności decycujo do.gi najlepszy rezultat rtd

Ko'-ejnośó w której zawodnicy rzucają, ustala się przez losowanie.

Gdy siaduje więcej niz ośmiu zawodników, każdemu przysługują 3 rzuty, a ośmiu zawodnikom z najlepszymi wynikami dodatkowo 3 rzuty Jeżeli więcej nz ,eden za wodn^;k uzyska ósmy rezultat, wszystkim innym zezwala sę na dalszo 3 próby. Gdy startuje ośmiu lub mnie) zawodników, wszystkim przysługuje po 6 rzutów.

W rzucie oszczepem zawodnik nic może opuścić rzutni zanim oszczep nie dotknę ziom — kiedy to nastąpi, opuszcza rozbieg, nio przekraczając luku i linii przeciągniętych od końca luku pod kątem prostym do linii wyznaczających rozbieg

Rzut nic jest mierzony, kiedy ostrze meta owego grotu dotknie ziemi późnej ntz inne części oszczepu lub gdy zawodnik dotkn.e jakąkolwiek częścią ciała tuku bądZ imi (długości I 5 m) przeprowadzonych do krańców luku pod kątem prostym do linii równoległych wyznaczających rozbieg, albo toż dotknę ziemi za tymi liniami bądź Kikiem. Zawodnik może jednak przekroczyć każdą z linii równoległych wyznaczających rozbieg Po przygotowaniu s.ę do rzutu zawodnik me może w żadnym momencie obró-oć się tak, aby jego plecy byty skierowane w stronę luku zanim oszczep nie zostanie wyrzucony w powietrze. Oszczep musi być wyrzucony ponad barkiem lub górną częścią ramienia rzucającego Nie może być rzucony z obrotem.

Aby rzut byt ważny, oszczep musi upaść w ważnym polu rzutów. W razie złamania się oszczepu w powietrzu próbę uważa Się za nie odbytą pcć warunkiem, że r2ut zo stal wykonany zgodnie z przepisami.

Znajomość organizacji zawodów, sędziowan a i przepisów josl dla zawodnika niezwykle ważna, gdyż w ten sposób un.ka błędów i kar. jakie wynikają z przekraczania przepisów. Oprócz tego w ramach obowiązujących przepisów może on wykorzystać swoje własne możliwości, nio ulega.ąc niepotrzebnemu zdenerwowaniu.