skanuj0001

?era-

sonst,

rch

pro-

rii

PO-

3Ztt*

ir-

974

r-

4. STEREOMETRIA POWIERZCHNI OBROBIONEJ

Jakość warstwy wierzchniej przedmiotu obrobionego charakteryzowana Jest przez 3ej własności fizyczne i własności stereometryczne.JJto jednoznacznej oceny stanu warstwy wierzchniej służy tzw* podstawowa chara kt ery styka A warstwy wierzchniej, do której zaliczy^ [4*8] ;

a)    chropowatość powierzchni,

b)    udział nośny profilu,

c)    obraz (fotografię) powierzchni obrobionej,

4) zgład metalograficzny warstwy wierzchniej,

e)    rozkład twardości warstwy wierzchniej od powierzchni obrobionej do materiału nleodkształconego w obróbce,

f)    naprężenia wynikowe od powierzchni obrobionej wgłąb warstwy wierzchniej Własności stereometryczne powierzchni obrobionej określone są przezi

a)    nierówności powierzchni, do których zalicza się [4,2]:

-    chropowatość powierzchni,    _i

-    falistość powierzchni,

b)    strukturę stareometryczną powierzchni utworzoną przez

-    ślady obróbkowe wynikające z odwzorowania stereometrycznego - kinematycznego ostrza w materiale,

-    uszkodzenia powierzchni (rysy, pęknięcia) powstające w procesie obróbki^

3-

a

4*1.-CHROPOWATOŚĆ I NOŚNOŚĆ POWIERZCHNI

Chropowatość powierzchni jest to zbiór nierówności powierzchni rzeczywistej, umownie określanych jako odchyłki profilu zmierzonego od linii odniesienia w granicach odcinka, na którym nie uwzględnia. się odchyłek kształtu i falistości E4,6].

Do oceny chropowatości, powierzchni służą wg PFJ-73/M-04251 następujące parametry:

R_ - średnie arytmetyczne odchylenie profilu od linii średniej, ^a ^

R_a - wysokość chropowatości według dziesięciu punktów profilu,

- największa wysokość chropowatości -

J