skanuj0003

Etiologia — nauka o przyczynach chorób.

Fizjologia — nauka o funkcjach życiowych organizmów lub ich organów (ludzi, zwierząt i roślin).

Fonacja — 1. wymawianiowa strona mowy, 2. wydawanie głosu.

Fonem — najmniejszy element języka (abstrakcyjnego kodu), realizowany w mówieniu przez głoskę, w piśmie przez literę, w sygnalizacji przez specjalny znak np. fonem P (oznaczony też /p/) jest realizowany w mówieniu przez głoskę [p], w piśmie przez literę p, a przez znak w sygnalizacji alfabetem Morsego. Fonem charakteryzuje zespół wyabstrahowanych z tekstu mówionego cech wyróżniających (dystynktywnych), które przeciwstawiając się cechom innych fonemów, różnicują poszczególne znaki (wyrazy).

Fonetyka — dział logopedii zajmujący się badaniem melodii, akcentu i rytmu oraz głosek. Wyróżniamy fonetyką artykulacyjną (powstawanie głosek), akustyczną (budowa akustyczna głosek), audytywną (percepcja słuchowa głosek), wizualną (percepcja wzrokowa głosek).

Foniatra — lekarz, specjalista w zakresie foniatrii.

Foniatria — dział medyczny zajmujący się anatomią, fizjologią i patologią organów mownych, słuchowych i (szczególniej) głosowych.

Fonologia — dział językoznawstwa zajmujący się badaniem fonemów i ich wzajemnych związków.

Gaworzenie — zamierzone wydawanie i powtarzanie przez dziecko (od 6/7. miesiąca życia) dźwięków własnych i słyszanych od otoczenia; jest uważane za bezwiedne ćwiczenie słuchu.

Gielkot — niedokładne mówienie na skutek szybkiego tempa.

Głoska — realizacja fonemu w żywym słowie, najmniejszy element