skanuj0037

2. Zasady układania elektrod.

Do zabiegu stosuje się dwa obwody elektryczne i 4 elektrody. Mogą to być elektrody płytkowe lub próżniowe. Te ostatnie bardzo podnoszą elekt terapeutyczny jak również ułatwiają wykonanie zabiegu. Ponieważ prądy interferencyjne należą do prądów symetrycznych, przy użyciu elektrod gumowo-węglo-wych i zachowaniu ostrożności nie jest konieczne stosowanie podkładów. Elektrody należy układać w kształcie kwadratu, tak aby osie łączące oba obwody krzyżowały się w miejscu zmian chorobowych.

Ryc N9 Oznuczenie obwodów i elektrod.

Im ułożenie elektrod bardziej odbiega od kwadratu, tym interferencja jest słabsza lub wcale jej nie będzie.

Ważne jest, aby układając elektrody terapeuta nie kierował się barwą ebonitowych zakończeń kabli (czarny, czerwony) tylko brał pod uwagę przebieg obu obwodów.

Podczas wykonywania zabiegów o obrębie dwóch stawów np. stawów kolanowych, należy do każdego przewodu dołączyć przewód rozwidlony (razem 4 przewody). Elektrody należy ułożyć w taki sposób, aby na jednym stawie krzyżowały się obwody 1 (elektroda I i 2) i II (elektroda 3 i 4) o tej samej barwie np. żółte na jednym stawie, a niebieskie na drugim.

0000 0000

1 obwod

II obwod

Ryt IM) Oznaczenie obwodów i elektrod, które jest wykorzystywane »»• zabiegach »»• obrębie dwóch .\tawów.

W niektórych aparatach np. Stymat S 300 w wyposażeniu znajdują się elektrody specjalistyczne. Służą one do zabiegów w obrąbie małych powierzchni. Należy pamiętać, że zakończenia tych elektrod są metalowe i dlatego do zabiegu potrzebne są małe podkłady z gazy lub tetry.

Ryc 151. Elektroda do zabiegów np. na okolicę pięty (w ostrodze piętowej), stawu nadgarstkowego czy iródręcza

Ryc 152 Elektroda do zabiegów w obrębie stawów międypaliczkowycli i śródręcznopaliczkowyc/i.

3. Czas zabiegu.

Czas zabiegu zależy od stanu chorobowego i wynosi przeciętnie od 10 do 20 minut. Podczas jednego zabiegu można stosować jedną albo dwie częstotliwości. Zastosowanie dwóch (nie więcej) częstotliwości, pozwoli wyeliminować przyzwyczajenie tkanek do bodźca.

145