Podane poniżej zasady doboru przekroju dotyczą przewodów czynnych (L,N); dla przewodów ochronnych PE dotyczą tylko kryterium wytrzymałości mechanicznej i kryterium obciążalności zwarciowej cieplnej.
Przedstawione kryteria określają najmniejszy dopuszczalny przekrój przewodu. To kryterium, które dyktuje przekrój największy, jest decydujące; tak dobrany przekrój spełnia wszystkie pozostałe wymagania.
Przewód i jego połączenia powinny być niezawodne, powinny wytrzymywać zwykłe narażenia mechaniczne przy moritażu i w czasie normalnego użytkowania Z tą myślą wymaga się pewnego przekroju minimalnego (podano np.: INPE 107/2008 s.21 tabl.ll), nawet gdyby ze wszystkich pozostałych powodów wystarczał przekrój mniejszy.
Przy wyrównanym w czasie przebiegu obciążenia prąd 70 jest największym prądem normalnego użytkowania, płynącym wystarczająco długo, aby przyrost temperatury przewodu ponad temperaturę otoczenia ustalił się, ti. przestał sie zwiększać. Przy zmiennym obciążeniu prąd IQ jest fikcyjnym prądem zastępczym, niezmiennym w czasie, który
wywołuje taki sam największy przyrost temperatury, jak rzeczywiście płynący prąd. Ten warunek jest istotny tylko w przypadku przewodów, które nie wymagają zabezpieczenia od przeciążeń. Jeśli przewody wymagają zabezpieczenia od przeciążeń, to warunek Iz > Tg jest samorzutnie spełniony przez dotrzymanie warunku 7z - 7n — 7B (pkt. 3.)
Przewody układane w budynkach w zasadzie wymagają zabezpieczenia od przeciążeń. W instalacjach budynków zagrożenie pożarowe jest znacznie większe niż w sieciach rozdzielczych i dlatego stawia się dwa następujące wymagania:
a) obciążalność długotrwała przewodu Iz powinna być niemniejsza niż prąd znamionowy lub
prąd nastawczy Jn aparatu stanowiącego zabezpieczenie przeciążeniowe obwodu; ten z kolei - by zapobiec zbędnym zadziałaniom - powinien być niemniejszy niż obliczeniowy prąd szczytowy obwodu I :
B
b) prąd przeciążeniowy o wartości, przy której przyrost temperatury przewodu ustala się na poziomie dwukrotnie większym niż dopuszczalny długotrwale, powinien wywoływać zadziałanie nadprądowego zabezpieczenia obwodu (nie określa się czasu zadziałania).
Powinien być zatem spełniony warunek:
1,45./z> I2 czyli /z> / / 1,45
gdzie: /2- najmniejszy prąd niezawodnie wywołujący zadziałanie (członu przeciążeniowego) zabezpieczenia nadprądowego, czyli górny prąd probierczy urządzenia zabezpieczającego [A],
Wartość I2 można ustalić na podstawie charakterystyki czasowo-prądowej urządzenia zabezpieczającego. Wynosi ona w stosunku do prądu znamionowego lub prądu nastawczego 7n krotność odpowiednio:
1,9 - dla wkładek topikowych2 3 o prądzie znamionowym 6</n<13 A (wyłączenie przed upływem 1 h),
1,6 - dla wkładek topikowych o 7n >13 A (wyłączenie przed upływem 1-5-4 h zależnie od prądu znamionowego), 1,45 - dla wyłączników nadprądowych instalacyjnych B,ClubD (wyłączenie przed upływem 1 h),
1.2 — dla przekaźników termobimetalowych i elektronicznych współpracujących ze stycznikami oraz
wyłącznikami sieciowymi i stacyjnymi (wyłączenie przed upływem 2 h ),
1.2 - dla wyzwalaczy nadprądowych o charakterystyce typu E, w ogranicznikach mocy pobieranej (wyłączenie przed upływem'20 min).
37
'Cyt.: Musiał Edward; INPE nr 107/2008 s.21 i następne; opracował mgr inż. Wacław Łucyk
Dotyczy tylko wkładek topikowych opełnozakresowym wyłączaniu „g“; wkładki o niepełnozakresowym wyłączaniu
„ a ” nie mogą być uważane za zabezpieczenie przeciążeniowe.