Aby wykreślić wektor E w punkcie P obieramy skalą, w której np. 1 cm odpowiada 1 V/cm i kreślimy w danym punkcie wektor o długości E i zwrocie zgodnym ze zwrotem E.
Literatura
[1] A.Januszajtis: Fizyka dla politechnik, t.II. PWN, Warszawa 1986, s.124-143.
[2] I.W.Sawieliew: Kurs fizyki, t.2. PWN, Warszawa 1989, s.17-36, 65-68.
Ćwiczenie 15 *
1. Wprowadzenie
Emisja termoelektronowa polega na wysyłaniu elektronów przez nagrzane ciała stałe (niekiedy również ciecze) w wyniku wzbudzenia cieplnego elektronów. W przypadku trudnotopliwych metali zauważalną termo emisję obserwujemy dopiero powyżej 2000 K.
Najprostszy układ do badania zjawiska termoemisji przedstawiono na rys.l. W bańce próżniowej znajdują się dwie elektrody: anoda A i katoda K. Prąd z zasilacza Zż podgrzewa katodę do odpowiedniej temperatury. W obszarze między anodą i katodą znajduje się pole elektryczne wytworzone za pomocą zasilacza ZA. Emitowane przez katodę elektrony poruszają się w kierunku anody tworząc prąd anodowy Ia mierzony za pomocą mikroamperomierza.
Rys.l. Schemat układu do badania zjawiska termoemisji
Opracowała D.Sokalska.