skanuj0089

Rysunek 7.1 ilustruje omówioną zasadę pomiaru odkształceń dla przypadku jednokierunkowego stanu naprężenia. Chcąc zmierzyć odkształcenia w kierunku działania siły P, należy na próbkę / nakleić tensomctryczny czujnik oporowy 1 tak, aby jego pętle były równoległe do kierunku mierzonego odkształcenia. Przewody 3 doprowadzone są do mostka tcnsometryczncgo umożliwiającego dokonanie pomiaru odkształceń badanego elementu.

7.4. STAŁA K TENSOMETRYCZNEGO CZUJNIKA OPOROWEGO

Opór elektryczny tensometru wyraża się wzorem:

R =

(7.3)

gdzie p, I i F oznaczają, odpowiednio, oporność właściwą, długość czynną oraz rowego.

Różniczka zupełna oporu R wynosi

dR

CR    cR , CR

, dp+ ól + -- dF. Cp    cl ct

Po wykorzystaniu zależności wynikających ze zróżniczkowania wzoru (7.3) otrzymujemy:

dR = ~d/i + £<l/- £'df. r F F*

Dla skończonych przyrostów powyższy wzór przyjmie postać:

'/»+> <^F-

Względny przyrost oporu czujnika jest równy

(7.4)

IR    IR _ Ap M AF

r    T ~ ~p⁺ 7 ~ T ’

Pr

gdzie \p(p jest względnym przyrostem oporności właściwej, I/// — względnym odkształceniem wzdłużnym drutu, IF/F - względną zmianą pola przekroju poprzecznego drutu.

W celu określenia względnej zmiany pola przekroju poprzecznego 'F/F rozpatrzymy przekrój drutu czujnika prostopadły do jego osi (rys. 7.2). Ponieważ

1I2