98
K ys.4. Schemat solenoidu wraz z oznaczeniami stosowanymi we wzorze (3)
Znając parametry geometryczne solenoidu oraz natężenie płynącego przezeń prądu Is można stosunkowo łatwo obliczyć indukcję pola magnetycznego dla punktów leżących na jego osi, korzystając z prawa Biota-Savarta, co prowadzi do wzoru:
B,
JU0I,N cosa2-cosat
{LI 2-z)
- >*,<ninic z oznaczeniami według rys.4. Dla z= 0 (środek solenoidu) otrzymujemy:
ł. Wykonanie ćwiczenia
'
/ u il n u i e 1 ;
W yznaczyć zależność napięcia Halla od natężenia prądu zasilającego hallo- i Inni ! i'n -f{I) w stałym polu magnetycznym.
2. Pomiary wykonać dla ok. 10 różnych natężeń Ih prądu zasilającego hallo-tron. Dla każdej wartości IH odczytać najpierw napięcie asymetrii UR (przy wyłączonym polu magnetycznym), a następnie włączyć na chwilę prąd zasilający solenoid i odczytać na woltomierzu cyfrowym napięcie U. Jako napięcie Halla UH przyjąć różnicę U-UR- Wyniki ująć w tabeli 2.
Tabela 2
Lp. |
Ih mA |
Ur mV |
U mV |
UH^U-UR mV |
Zadanie 2
Wyznaczyć zależność napięcia Halla od natężenia prądu zasilającego solenoid UH ~f(Is )■
1. Ustawić wartość natężenia prądu In zasilającego hallotron na stałą wartość /o podaną przez prowadzącego ćwiczenie. Dla Is = 0 odczytać na woltomierzu napięcie asymetrii Ur .
2. Wyznaczyć napięcie Halla dla ok. 10 wartości Is. Wyniki ująć w tabeli 3.
Tabela 3
7o = ... |
Ur0 -... | |||
Lp. |
Is A |
U mV |
U» - U-Ur0 mV | |
i (mieścić hallotron w geometrycznym środku solenoidu. Wartość natężenia
|'ii|iln I:( zasilającego solenoid ustawić na stałą wartość Is0 podaną przez prowadzi)! i'f',0 ćwiczenie.