236
236
71
71
ę = 0
ę = n
Rys. 16. Przykłady figur Lissajous
[1] H.Szydłowski: Pracownia fizyczna. PWN, Warszawa 1989.
[2] Sz.Szczeniowski: Fizyka doświadczalna,cz.III. PWN, Warszawa 1966.
Ćwiczenie 21
1. Wprowadzenie
Rozróżniamy trzy główne rodzaje zjawisk fotoelektrycznych:
• zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne polegające na emisji elektronów z powierzchni ciała pod wpływem promieniowania elektromagnetycznego. Fo-toemisja lub fotoefekt zewnętrzny to zjawiska zachodzące podczas oświetlania ciała stałego lub ciekłego, natomiast zjawiska fotoelektryczne obserwowane w gazach, na oddzielnych atomach i cząsteczkach, nazywa sięfotojonizacją.
• zjawisko fotoelektryczne wewnętrzne, które polega na wzroście przewodnictwa elektrycznego półprzewodników i dielektyków pod wpływem oświetlenia. W półprzewodnikach i dielektrykach zasadniczą rolę odgrywa wzbudzenie elektronów do pasma przewodnictwa ze stanów związanych, tzn. z pasma walencyjnego, z obszarów zdefektowanych lub ze stanów powierzch-nio-wych.
• zjawisko fotoelektryczne zaporowe (lub zjawisko fotowoltaiczne), polegające na tym, że na złączu półprzewodnika i metalu lub dwóch półprzewodników różnych typów, podczas absorbcji przez złącze kwantów promieniowania elektromagnetycznego, powstaje siła elektromotoryczna (patrz ćw.22).
Efekt fotoelektryczny jest zjawiskiem kwantowym i polega na emisji elektronów z powierzchni metalu naświetlonego promieniowaniem elektromagnetycznym. Kwant promieniowania elektromagnetycznego (foton) o energii hv padając na metal oddaje swoją energię pojedynczemu elektronowi. Energia ta zostaje zużyta na pokonanie bariery potencjału metal - powietrze i uwolnienie
Opracowali: M.Duraj, Cz.Wilczyński, R.Zach.