sa8

KSIĘGA PIERWSZA, ROZDZIAŁ I 19

Po czwarte, dość obficie uwzględnił i to zadanie, które polega na malowaniu stworzeń ożywionych. Najpierw w powietrzu, w ks. I:

Patrz, leci sześć łabędzi par skrzydłem wesołym;

po drugie, na ziemi, w ks. I:

... trzy tylko na brzegu jelenie Błądzące widzi — z tyłu łań cała gromada,

oraz w ks. III:

Tu pierwszą wróżbę, cztery ujrzałem z daleka Śnieżne łanie, gryzące polnego darń kopca;

po trzecie, w wodzie przedstawia wspaniale owe węże, w ks. II:

... Dwa wężyska olbrzymimi skręty Burzą morze i suną na brzeg wysunięty.

Wzniesiona ponad nurty pierś i krwawa grzywa Nad falą świeci;

po czwarte, Chimerę w ogniu i potwory Tartaru, w ks. VI.

Również i piąty rodzaj motywów, zwanych przez malarzy fantastycznymi, uwzględnił: już to przedstawiając przemiany w ks. 1 Kupidyna w Askaniusza i Wenery w nimfę, w ks. V — Irydy w starą Beroe i Snu w Forbanta, w ks. VII — Alekto w piastunkę, w ks. XII — Juturny w Metyska; już to malując potworne postaci: Wieści w ks. IV, Harpii w ks. III, góry Atlasa w ks. IV. A jakże fantastyczny jest następujący obraz w ks. VI:

Okropne oczom kształty...

Prócz tego w stajni stoją przeróżne widziadła:

Centaury u wrót, Scylla dwukształtna, bezmierny Sturamienny Bryjarcj, drapieżny gad Lerny Syczący groźnie, zbrojna w płomienie Chimera,

Gorgony, Harpie, tudzież postać, co się zwiera Z trzech ciał. Enej ze trwogą dobywając miecza Naprzeciw nadchodzącym pierś swą zabezpiecza.

Widzisz, jak dla uświetnienia osoby, którą maluje, stosownie do zasad perspektywy malarskiej stosuje również motywy fantastyczne, malując Eneasza w pośrodku potworów.

Przystępuje więc na koniec do części szóstej (zwanej przez malarzy portretem lub fabułą) i w pośrodku tła przyrody, światłocienia, bliskiego i dalszego otoczenia, stworzeń żywych i fantastycznych umieszcza w całej Eneidzie Eneasza, wszystkie te co dopiero wymienione elementy odnosząc jak malarz na obrazie do jego jedynie postaci. 1 nie dlatego Maro jest poetą, że to