Strona0281

281

a maksymalna energia kinetyczna tarczy

Na rysunku 11.7b widać, że kąt <p wywołuje poziome przemieszczenie punktu M równe ręsiny?. Przy dużej długości łącznika 3 można przyjąć, że przemieszczenie ciała 4 jest równe przemieszczeniu M:

x = r<psinj3, x-rę sin/?, i_max = rAa)_Q sin /?

Maksymalna energia ciała wynosi więc

^E2    m(rAg)_q sin fi)²

A zatem maksymalna energia układu

/ + ^-(1-cos2jS)

,2 2

e=e₂+e₂ =—^

Wynika stąd, że zredukowany moment bezwładności wynosi /_zr=/+^-(l-cos2/?)

a zamiast układu z rys. 1 ł.7a można rozpatrywać układ zastępczy (rys. 11.7c). Z zależności (11.35) wynika, że wpływ bezwładności ciała 4 na drgania układu zależy od kąta /?.

Opierając się na zależności (11.35), rozważymy drgania prostego mechanizmu korbowo-wodzikowego (rys. 11.7d). Jeśli masę walu korbowego zastąpimy dwoma masami, z których jedna m_i obraca się razem z korbą, a druga porusza się razem z suwakiem, to otrzymamy układ pokazany na rys. 11.7e. Dlatego do momentu bezwładności korby I_k należy dodać moment bezwładności przyłączonej masy mir².

Na podstawie przeprowadzonej analizy zagadnienia pomocniczego można przejść do układu (rys. 11.7f) złożonego z dwóch tarcz: jedna z nich (koło zamachowe) ma moment bezwładności I_m, a druga moment, który wynosi

= I_k + m_xr²    (1 - cos 2<ot)    (11.36)

gdzie: m₂ - masa suwaka i przyłączonej masy wału korbowego.