s 7

Jakie są rodzaje niewydolności?

Dwa główne rodzaje niewydolności nerek to niewydolność ostra i niewydolność przewlekła.

W pierwszej postaci do zaburzenia homeostazy dochodzi nagle, a kliniczne objawy niewydolności narastają szybko. Przyczynami ostrej niewydolności nerek mogą być:

-    niedostateczne ukrwienie nerki powodujące niewydolność przednerkową;

-    choroby kłębuszków i miąższu nerki lub zatrucia powodujące niewydolność nerkową;

-    zaburzenia odpływu moczu, prowadzące do niewydolności zanerkowej.

Rokowanie w ostrej niewydolności nerek zależy od stopnia uszkodzenia nerki i ciężkości stanu pacjenta. Ciężkie postaci w 50% przypadków nadal kończą się niepomyślnie. Przewlekła niewydolność nerek może w powolny sposób rozwijać się jako następstwo przebytych chorób nerek uszkadzających kłębuszki nerkowe lub kanaliki, zatrucia, chorób metabolicznych, wad i zakażeń układu moczowego oraz wiele lat trwającej kamicy nerkowej.

Narastanie objawów klinicznych jest wolne. Organizm uruchamia mechanizmy przystosowawcze do rosnącego zatrucia, lecz gdy są one niewystarczające - dochodzi do przewlekłej (schyłkowej) niewydolności nerek, manifestującej się z reguły:

osłabieniem, wyniszczeniem, brakiem apetytu, niedokrwistością, nadciśnieniem, zakwaszeniem organizmu (kwasicą metaboliczną), bólami kostnymi i skłonnością do patologicznych złamań kości, skłonnością do krwawień, a w skrajnych postaciach - śpiączką mocznicową. Bardzo charakterystycznym objawem jest typowa, słodko-mdława woń z ust chorych. Ponadto mogą się oni skarżyć na uporczywy świąd skóry i poranne wymioty.

Rokowanie w przewlekłej niewydolności nerek jest zawsze poważne. Niemniej, gdy pacjent wi/ośnic znajdzie się pod opieką specjalistycznej poradni nefrologicznej, stosuje się do zaleceń Mmiskich i dietetycznych oraz prowadzi odpowiedni tryb życia, to okres leczenia zachowawczego

i    dinli/otompii może trwać wiele lat.

Inku* związki można uznać za najważniejsze wskaźniki zatrucia mocznicowego?

irsl ich kilka, z których do najważniejszych należą przede wszystkim kreatynina i mocznik,

ii    l.ik/c kw.is moczowy, parathormon oraz niektóre jony. Dla całościowej oceny stanu pacjenta war-