wyk III 2

Przestrzeń adaptacyjna jednokomórkowych glonów

■ Rozpatrujemy trzy zmienne komórki:

-    geometrię (kula, dysk. walec itd.)

-    wydiuzenie

-    rozmiary

Wnioski ogólne z modelu przestrzeni adaptacyjnej

a Istnieje kilka możliwych rozwiązań tego samego problemu (kilka .szczytów' w krajobrazie adaptacyjnym

a Organizmy wybierają zwykle najprostsze, a nie najlepsze rozwiązanie (najbliższy, a nie najwyższy szczyt)

b Im więcej wymiarów (zmiennych) ma przestrzeń adaptacyjna, tym więcej jest różnych „szczytów"

m. .lak wielkość i kształt komórki 1 wpływa na jej funkcjowanie?

a Wielkość i kształt komórki wpływa na:

—    tempo wymiany substancji z otoczeniem

—    komunikacją wewnątrzkomórkową

—    efektywność pochłaniania światła

3 ■	Kłopotliwe rozmiary
	a Powierzchnia komórki rośnie wolniej niż
n	jej objętość. Upośledza to wymianę substancji z otoczeniem
■	a Aby zrekompensować te braki, komórki
	mogą zmieniać kształt na bardziej
■	spłaszczony albo bardziej wydłużony
sza **

m

~ _r3)

Zależność między powierzchnią a objętością komórki

39 a Powierzchnia (P) jest proporcjonalna do m kwadratu promienia kuli (P ~ r²) jfi a Objętość (V) jest proporcjonalna do

sześcianu promienia kuli (V a A zatem: P - V²⁷³

Gdyby kształt
komórki byl	"l
niezależny od	Hf-
objętości...	•O ^,0’ E	&
a to na skali	o W' zż
	03 10*
podwójnie	.c 10*-	^ ?■
logarytmicznej wykres	e io*. o $ to*	,''u = 0.óó7
powierzchni jako	o
funkcji objętości		s
miałby kształt prostej o	to-
	^10	0“ to- 10‘ 10' 10* to* 10“ 10-' 10“ 10' 10"	0"
nachyleniu 2/3		objętość komórki (.urn'^1)

15