zachomikowane(2) jpeg

Sposób fermentowania

Proces kompostowania rozpoczyna się od układania pryzmy wstępnej. Przywieziony obornik lub inny materiał organiczny należy ułożyć warstwą grubości 5070 cm, silnie ubijając. Na każde 100 kg substratu potrzeba do 30 I wody i 0,2 kg mocznika. Ważne jest, aby na tym etapie nie było nadmiaru wody, powoduje to bowiem wymywanie rozpuszczalnego azotu. Duże i częste zmiany warunków klimatycznych w naszej szerokości geograficznej wymagają wykonania ochrony pryzmy fermentacyjnej przed deszczem, wiatrem i wyparowywaniem wilgoci z wierzchniej warstwy substratu.

Kolejny etap to formowanie pierwszej pryzmy fermentacyjnej. Z substratu o wilgotności 6570% układa się właściwy stos kompostowy. Niezwykle istotne w czasie układania stosu kompostowego jest obfite napowietrzenie podłoża. Substrat trzeb3 układać luźno, nawilgacając partie suche. W czasie formowania pierwszej pryzmy dodajemy wszystkie przewidziane w recepturze dodatki. Ze względu na konieczność dostępu tlenu stos kompostowy nie powinien być wyższy niż 1,6 m. W warunkach amatorskiej uprawy podstawa powinna mieć szerokość około 1 m, długość jest uzależniona od ilości materiału poddanego kompostowaniu. Po uformowaniu stosu boki powinny zostać wyrównane i opylone środkiem owadobójczym. Do pryzmy należy włożyć termometr. Już po upływie pierwszej doby od chwili ułożenia powinno rozpocząć się zagrzewanie stosu. Gdy minie 48 godzin, optymalna temperatura powinna wahać się w granicach 6575°C. Jest to dowód, że tlenowy rozkład substancji organicznej przebiega właściwie. Gdy upłynie 12 do 24 godzin od chwili ułożenia pryzmy, można ocenić, czy stopień nawilgocenia substratu był właściwy. Jeżeli obok pryzmy pojawi się nieznaczny wyciek wody, jest to dowód, że w środku znajduje się optymalna jej ilość. Przy nadmiernym wypływie wody lub jej braku dalsze postępowanie powinno być szczególnie troskliwe. Codziennie należy obserwować stos, 3 rano i wieczorem odczytywać temperaturę w substracie.

Na skutek działalności mikroorganizmów znacznie różnicują się warunki fizyczne w całej masie substratu. Zmniejsza się dostęp tlenu do warstw wewnętrznych.