0000035(2) 2

370

bocznej powierzchni paliczków bliższych palców od II do V i na powierzch- ‘ ni dłoniowej śródręcza (ryc. 365).

0 - Przy zachowaniu wszystkich parametrów badania jak w stopniu 1, podczas próby ruchu czynnego napięcie na przedniej powierzchni palców i śródręcza nie jest wyczuwalne.

XXIII. Zespół mięśniowy zginający palec pierwszy (kciuk) w stawie śródręczno-paliczkowym i międzypaliczkowym:

1.    m. zginacz długi kciuka (ryc. 334Aa),

2.    m. zginacz krótki kciuka (ryc. 334Bb),

3.    m. przywodzicicl kciuka (ryc. 330Cc).

Test ruchu zgięcia kciuka

3    - Pozycja wyjściowa - kończyna górna i ręka po stronic badanej ustawione

tak, by mięśnie zginające kciuk musiały pokonać masę jego dwóch członów. Jeżeli badany może wykonać ruch założenia przedramienia na głowę tak, by opierało się ono krawędzią boczną (promieniową), to należy testować w tej pozycji wyjściowej. Ręka jest swobodnie zwieszona poza głowę. -Stabilizacja przy badaniu m. zginacza długiego kciuka na paliczku bliższym, natomiast przy badaniu wszystkich trzech mięśni tego zespołu - na pierwszej kości śródręcza przez obchwyt palcami badającego (ryc. 366).

-    Ruch w płaszczyźnie pośredniej miedzy czołową a strzałkową, przy czym należy go wykonać albo w stawie międzypaliczkowym (badanie m. zginacza długiego kciuka), albo w stawie śródręczno-paliczkowym w przypadku testowania całej omawianej grupy mięśniowej (ryc. 367).

4    - Pozycja wyjściowa, stabilizacja i ruch takie same jak w stopniu 3. Na przed-

nio-przyśrodkową powierzchnię paliczka dalszego (opuszkę) przykłada się opór mniejszy od maksymalnego. Przy testowaniu całej grupy mięśniowej opór należy przenieść na paliczek bliższy (ryc. 368).

5    - Wszystkie parametry badania takie same jak w stopniu 4. tylko wielkość

oporu osiąga wartość maksymalną możliwą do uzyskania przy zachowaniu fizjologicznego zakresu ruchu.

2 - Pozycja wyjściowa - dowolna, przedramię i ręka grzbietową powierzchnią leżą na podłożu, kciuk ustawiony tak, by płaszczyzna ruchu zgięcia w stawach międzypaliczkowym i śródręczno-paliczkowym była możliwie najbardziej równoległa do podłoża (ryc. 369).

-    Stabilizacja. Obowiązują te same prawidła co w stopniach opisanych uprzednio.

-    Ruch w stawie międzypaliczkowym lub śródręczno-paliczkowym w płaszczyźnie równoległej do podłoża w warunkach odciążenia (ryc. 370).

1 - Pozycja wyjściowa, stabilizacja taka sama jak przy testowaniu na stopień 2.

Ryc 366. Test ruchu zgięcia palca I w stawie śród- Ryc. 367. Stopień 3. Kciuk po wykonaniu ruchu ręczno-paliczkowym i międzypaliczkowym w stop-    zgięcia,

niu 3. Stabilizacja na pierwszej kości śródręcza.

Pozycja wyjściowa.

Ryc. 368. Stopień A i 5. Opór przyłożony na oba paliczki kciuka.

- Podczas próby ruchu zgięcia należy palpacyjnie stwierdzić napięcie mięśniowe u podstawy paliczka dalszego kciuka, a w przypadku testowania mięśni krótkich - u podstawy paliczka bliższego (ryc. 371).