0042 2

Tablica 4.4

Specyfikacja betonu recepturowego 128, 101

Zakres podstawowy

Zakres uzupełniający

powołanie na zgodność z normą PN-EN 206-1 wymóg co do zawartości cementu ustalenie rodzaju i klasy wytrzymałości cementu - wg PN-EN 197

uściślenie współczynnika w/c lub klasy konsystencji, ewentualnie jej założonej wartości żądanie co do rodzaju i asortymentu kruszywa oraz dopuszczalnej zawartości chlorków w kruszywie

wskazanie największego wymiaru nominalnego ziaren kruszywa frakcji najgrubszej oraz wszelkich ograniczeń uziarnienia wyszczególnienie typów i ilości domieszek lub dodatków, gdy przewiduje się ich udział adnotacja o pochodzeniu domieszek lub dodatków w zastępstwie precyzowania ich właściwości, niezdefiniowanych w inny sposób

dane o pochodzeniu części lub wszystkich składników betonu, traktując je jako substytut opisu właściwości niezidentyfikowanych w inny sposób

sformułowanie dodatkowych wymagań odnośnie kruszywa zapis specjalnych wymagań co do temperąlury mieszanki betonowej w trakcie dostawy, o ile są one inne niż standard niniejszej normy, tj. nie mniej niż 5°C

uściślenie innych wymagań technicznych, (np. co do sposobu podawania czy układania mieszanki betonowej, specjalnego sposobu wykończenia powierzchni)

Tablica 4.5

Specyfikacja normowego betonu recepturowego [28]

Zakres specyfikacji

-    powołanie się na odrębną normę krajową: PN-B-06265:2004, określającą odpowiednie wymagania dla betonu

-    podanie odpowiedniego znaku (symbolu) betonu wg normy (tabl. 3 normy PN-B-06265:2004)

W przypadku dostawy betonu projektowanego, na życzenie odbiorcy producent ma obowiązek udostępnić dane dotyczące [28]:

—    rodzaju oraz klasy wytrzymałościowej cementu — zgodnie z PN-EN 197,

—    rodzaju kruszywa — zgodnie z PN-EN 12620,

—    typu domieszek — zgodnie z PN-EN 934-2 i dodatków — zgodnie z PN-EN 450 w przypadku popiołów lotnych i PN-EN 13263 w przypadku pyłów krzemionkowych oraz przybliżonej ich zawartości,

—    założonej wartości współczynnika w/c,

—    prognozy rozwoju wytrzymałości wg tabl. 12 normy PN-EN 206-1,

—    źródeł zaopatrzenia komponentów tworzywa,

—    rezultatów wcześniejszych badań danego betonu, uzyskanych w ramach kontroli produkcji lub badań wstępnych.

Producent mieszanki betonowej powinien dostarczyć odbiorcy dowód dostawy, dokumentujący każdy ładunek. Dowód dostawy powinien zawierać:

—    nazwę wytwórni betonu towarowego, własny numei ewidencyjny,

-    datę i godzinę załadunku z odnotowaniem czasu zmieszania cementu z wodą,

-    numer rejestracyjny lub inny znak identyfikacji betonomieszarki samoclio dowej,

-    nazwę odbiorcy,

-    określenie i lokalizację placu budowy,

-    znaki lub odnośniki do specyfikacji (np. numer zamówienia),

-    ilość dostarczanej mieszanki betonowej w metrach sześciennych,

-    deklarację zgodności z wymaganiami specyfikacji oraz PN-EN 206-1,

-    nazwę lub symbol jednostki certyfikującej (jeżeli dotyczy),

-    godzinę przyjazdu betonomieszarki samochodowej na plac budowy ora/ godzinę rozpoczęcia i zakończenia rozładunku.

W przypadku betonu projektowanego lub recepturowego dowód dostawy powinien zawierać ponadto pozycje rzeczowe, w większości analogiczne do pozycji specyfikacji [10, 28].

Tabliui I fi

Właściwości mieszanki betonowej z uwagi na warunki formowania

Urabialność

Konsystencja

Cechy mieszanki betonowej, od których zależy łatwość wypełniania formy i zdolność zachowania kształtu po rozformowaniu zaraz po zagęszczeniu

Określenie urabialności mieszanki betonowej powinno być przeprowad/o ne z uwzględnieniem sposobu zagęszczania (wyłącznie mechaniczne czy im chaniczne lub ręczne), kształtu oraz przekroju elementu, ilości zbrojenia ilp.

Do klasyfikacji konsystencji mieszanki betonowej stosowane są klasy konsystencji według metod ich oznaczania (PN-EN 206-1).

Konsystencja powinna być określana:

- za pomocą klasy konsystencji wg odpowiedniej metody:

•    SI do S5: klasy konsystencji według metody opadu stożka,

• V0 do V4: klasy konsystencji według metody Vebe,

• CO do C3: klasy konsystencji według metody stopnia zagęszczaIiiom i.

•    FI do F6: klasy konsystencji według metody stolika rozpływowego,

w szczególnych przypadkach przez przyjęte wartości z uwzględnieniem

odpowiednich tolerancji (tablica 4.11 normy [28]).

Konsystencję mieszanki betonowej, jeśli powinna być oznaczana, nah . y badać w czasie jej wbudowywania, a w przypadku betonu towarowego w czasie dostawy. W przypadku dostawy mieszanki betonowej w belomau i samochodowej lub w urządzeniu mieszającym, pomiar konsystencji iimau wykonać na próbce punktowej pobieranej na początku rozładunku, po ro/lado wanin ok. 0,3 m³ mieszanki, zgodnie z PN-EN 12350-1.

Konsystencję mieszanki betonowej oznacza się wg określonej, we/.csnic| przyjętej metody, jednak ważne jest, aby dokonać orientacyjnej klnsylikaep organoleptycznie. W tablicy 18 podano charakterystyki poszczególnych khr konsystencji mieszanek betonom\>h