Tabela 9.2

Stężenia jonów w mmol/l fi plVfiach wtfwnątrK i Międzykomórkowych komórki mięśnia szkieletowego ssaków oraz odpowiadające im potencjały równowagi AV

Rodzaj jonów	Wnętrze komórki Ci	Zewnątrz komórki c_e	£* Ci	AV = 0,06 Ig — Cl dla / = 37°C
Na⁺	12	145	12 : 1	+0,065 V
K<	155	4	1 : 39	-0,095 V
ci-	3,8	120	1 : 32	—0,090 V

Potencjał błonowy: — 90 mV.

Potencjał błony uwzględniający różną przepuszczalność jonów Na^J', K+, CI^- wyraża wzór Goldmana 5.24. Dla włókna nerwowego kałamamicy otrzymuje się wartości najbardziej zgodne z doświadczeniem przy założeniu, że przepuszczalności poszczególnych

stosunki

jonow wyr:

Poglądowa syt

imi

P_K ■ ^Na -Pa = 1 : 0,04 : 0,45 9.1

zastępczy model błony Hodgkina i Huxleya. Błonę komórkową przedstawia kondensator C. Jest on ładowany przez 3 ogniwa, których siły elektromotoryczne <?_K, Sj są odpowiednio równe potencjałom równowagi jonów Na⁺, K⁺, Cl^- (łącznic z innymi anionami). Przewodnictwa elektryczne ^Na> ^K> Gj odpowiednich oporników /i_Na, R_K, R_f (ryc. 9.9) są w stosunku przepuszczalności błony dla tych jonów. Udział „ogniwa sodowego” będzie nieznaczny ze względu na duży opór J?_Na, nieznacznie tylko obniży ono różnicę potencjałów wywołaną jonami potasu, co tłumaczyłoby wyżej podaną niezgodność. _s

kondensator.

Różnica przepuszczalności dla jonów Na⁺ i K⁺ ma wynikać z różnych wymiarów otoczki hydratacyjnej tych jonów. Jony Na⁺ ze względu na mniejszy promień samego jonu wytwarzają wokół siebie pole elektryczne silniejsze niż jony K⁺ i w rezultacie wiążą więcej dipoli wodnych. Średnica uwodnionego jonu Na⁺wynosi 0,38 nm, uwodnionego jonu K⁺0,25 nm, zaś uwodnionego Cl^- 0,23 nm. Jak widać zmniejszona przepuszczalność błony dla jonów chlorkowych musi wynikać z innych przyczyn niż wymiary jonu.

180