■Ml
3) lim
x sin 2x "Ó (arc tg 5a)2
4)* lim
Rozwiązanie. Korzystając z tego, że gdy a -» 0, to sin a x tg a s;
x arcsina X arctga X oc, co wynika z rozwiązania zad. 116, oraz biorąc
pod uwagę przytoczoną własność nieskończenie małych równoważnych,
otrzymamy
sin4A .. 4a 4
1) lim . - =limT- = T
sm 3x 3x 3
sin2-,-
W
= 36
3) lim
x sin 2a ‘u (arc tg 5a)2
x 2x 2 ; hm 5x ' ~5x ~ 25
. 3 1 .3
tg3— • arc tg
4)* lim
AJ-i.+ CO Sjn
n}//T
“ i 7~T ~
tg = • arc sin \n n
.. (») n j/n 3nA\n
= lim ; , * = hm——= 0.3
. 1 . A 10«4] n
119. Wykazać, że gdy x -> 0, to:
1) )/6x+\ —1 ~ 3x 2) sinA+tgA a 2x
3) \fx+S-2
12
X X2
4) 1—cos ~ —=
m 2/w
120. Korzystając z własności nieskończenie małych równoważnych wyznaczyć następujące granice:
sin 5a
„ arc sin 3x
2) lim-—7—
7 arc tg 6*
1 2x —x 2) lim - — -*-*+o tg) x
sin2 (a-— 1)
_ tg 2<p arc sin 3rp „ .. sin.r
5) lim-=-g-—6) lim --
ę>-».o sin3 cp arc tg2ęp x—zi
§ 10. Ciągłość funkcji. Punkty nieciągłości
Mówimy, że funkcja y —f(x) jest ciągła w punkcie x0, jeśli w punkcie tym nieskończenie małemu przyrostowi argumentu Ax, odpowiada nieskończenie mały przyrost funkcji Ay, a więc jeśli
lim Ay = lim [/(x0-M*)—/(*o)] = 0
ż1jc-*0 Ax ->0
Określenie to jest równoważne z poniższym:
funkcja f(x) jest ciągła w punkcie xQ, jeżeli dla x -» .v0 granica funkcji
istnieje i jest równa jej wartości w tym punkcie, tj. gdy lim f(x) = f(x0).
x-+x0
Na to, aby funkcja f(x) była ciągła w punkcie x0> potrzeba i wystarcza, aby spełnione były następujące warunki:
1) funkcja powinna być określona w pewnym przedziale zawierającym punkt xq (tzn. funkcja powinna być określona w samym punkcie xo oraz w otoczeniu tego punktu)',
2) funkcja powinna mieć równe co do wartości granice lewo- i prawostronne: lim f(x) = lim f(x);
X-+Xq—0 X-*Xq+0
3) granice te powinny być równe f(x0).
Mówimy, że funkcja f(x) jest nieciągła w punkcie xo, jeśli jest określona dla punktów dowolnie bliskich punktu xo, ale w samym punkcie xo nie spełnia któregokolwiek z warunków ciągłości.
Nieciągłość funkcji f(x) w punkcie xo będziemy nazywać nieciągłością skończoną lub nieciągłością pierwszego rodzaju, jeżeli istnieją skończone granice lewo- i prawostronne lim f(x) i lim f(x). Wszystkim pozos-
x ->Xq—0 0
tałym nieciągłościom nadajemy miano nieciągłości drugiego rodzaju', w szczególności, jeżeli co najmniej jedna z granic jednostronnych okaże się nieskończoną, to nieciągłość także nazywamy nieskończoną.
Skokiem funkcji f(x) w punkcie nieciągłości xo nazywamy różnicę granic lewo- i prawostronnej: lim f(x) — lim f(x). jeśli granice te są różne.
0 ,v^A'o—0
Jeżeli punkt xo stanowi albo lewą, albo prawą granicę obszaru określo-ności funkcji f(x), to należy rozpatrywać wartości funkcji odpowiednio
61