073 5

I 1-1 Monia i )clu|ilm

i \ li |n ł■ j■ I.|<Iy informacji krajowych i zap.ianic/nyi li I'n i \\ ./y krajowy ,v/>/Vi;» / l« .1 pniowy codziennie o godz. 5.30. Informowani!' na zewnątrz odbywa Md iii tu dzięki Federalnej Konferencji Prasowej, gilzie r/eeznik prasowy rządu w ypłasza oświadczenia i odpowiada na pytania dziennikarzy. Na tym ronini woj.) politykę przedstawiają także Kanclerz Federalny i ministrowie. Sial i osobą kontaktową dla dziennikarzy i obywateli jest „szef dyżurny”.

Urząd analizuje skuteczność swoich działań, a szczególnie przedsięwzięć w zakresie public relations w kraju i za granicą. Należy dodać, że jeden / działów BPA analizuje 24 serwisy agencji informacyjnych (w tym PAP), Hf krajowych i zagranicznych programów radiowych, 32 programy telewizyjne 90 niemieckich gazet, tygodników i czasopism. Analizy dokonuje się w 23 i<, zykach. Ten monitoring daje możliwość zebrania wiarygodnych i aktualnyi li informacji. Działalność Urzędu Prasy i Informacji jest bardzo rozbudowami i pochłania olbrzymie finanse. Jest to jednak jeden z najbardziej efektywne działających na świecie systemów informacji wewnętrznej i zewnętrznej. Zn równo obywatele RFN, jak i media dzięki 50-letniemu funkcjonowaniu tego urzędu potrafią już korzystać z jego oferty. Urząd pełni też ważną rolę w cdii kacji politycznej obywateli i w tworzeniu wizerunku Niemiec za granicą.

W Polsce Centrum Informacji Rządowej powstało 1 lutego 1996 r. w miejsi t Biura Prasowego Rządu. Zakres jego działalności jest węższy niż w przypadku niemieckiego BPA, co jest uwarunkowane m.in. możliwościami budżetowymi rządu polskiego. Promocją Polski na zewnątrz i monitoringiem mediów za granicznych kieruje Departament Promocji i Informacji Ministerstwa Spruw Zagranicznych. Nie ma on wyspecjalizowanych komórek monitorujących mcii u zagraniczne; zajmują się tym ambasady polskie w poszczególnych krajach.

Polski system rządowej informacji wewnętrznej i zewnętrznej ciągle znaj duje się w trakcie budowy i przekształceń. Niezwykle istotne były pierwsze lata po 1989 r., kiedy to kolejne rządy rozpoczęły budowę nowych struklm informacyjnych, a przede wszystkim rozbudowę Biura Prasowego Rządu. Biuru to w 1989 r. zatrudniało 24 pracowników i dysponowało jedną kserokopiarką O trudnościach okresu przebudowy świadczy zapis z dyskusji o roli prasy i po liiyki informacyjnej państwa w społeczeństwach demokratycznych, zorgaui zowanej przez „Rzeczpospolitą” w 1993 r. Reformatorzy zdawali sobie sprawę, że sprawność wymiany informacji miała podstawowe znaczenie dla przyszłości nowych demokracji w Europie Środkowo-Wschodniej, a obowiązkiem państwa jest troska o to, aby obywatele byli dobrze poinformowani, bo dostęp do rzetelne i informacji jest jednym z podstawowych praw obywatela (Kunczik, 1994, s. (>). W trakcie tej dyskusji Małgorzata Niezabitowska, pierwszy rzecznik prasowy rządu Tadeusza Mazowieckiego, wygłosiła słynną opinię, iż rząd ten nic chce prowadzić polityki informacyjnej, ale informować o polityce. Celem pierwszego okresu reformy działalności informacyjnej administracji publicznej na szczeblu i/;|<lowym było odejście od propagandy rozumianej jako jednostronna mam pidaeja informacją, kierowana przez PZPR. Negatywna konotacja terminu „pro paganda” przeniosła się także na „politykę informacyjną”, co skłoniło M. Nie zabitowską do unikania tego terminu. Wskazała ona również na konflikt, jaki nieodłącznie towarzyszy kontaktom między dziennikarzami a administracją publiczną (Kunczik, 1994, s. 16-17). Jego tłem jest niemożność ujawnienia wszystkiego przez władzę lub timing¹ wydarzeń. Badania opinii publicznej w Polsce potwierdzają, iż działalność rządowych służb informacyjnych daleka jest jeszcze od doskonałości. W 1994 r. Pracownia Badań Społecznych prze prowadziła na zamówienie „Rzeczpospolitej” sondaż, z którego wynikało, iż większość Polaków nie była dostatecznie poinformowana o tym, co robi pre inier (tab. 1).

Tabela 1. Stopień poinformowania Polaków o działaniach instytucji politycznych

Nie jestem dostatecznie poinformowany (poinformowana) o tym, co robi:	Wśród ogółu badanych	Wśród osób interesujących się polityką
Premier	53%	68%
Rząd	48%	61%
i Prezydent	47%	60%
Parlament	39%	50%

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 XI 1994.

Wyniki te łączono ze skutkami polityki informacyjnej ówczesnego i /,pIn

Waldemara Pawlaka, który zyskał sobie miano „milczącego premin,......

powołał rzecznika prasowego rządu. Do zasług tego rządu należała |< diul-komputeryzacja BPR oraz uruchomienie od 3 października 1991 i seiwt u informacyjnego Kancelarii Prezesa RM w Internecie (www. urm.gov pl). I i/rb.i jednak dodać, iż odczucia Polaków' o jakości poinformowania o d/ialaimu li rządu nie uległy większym zmianom, mimo funkcjonowania innych gabinelów W 1997 r. CBOS przeprowadził powtórne (pierwsze przeprowadzono w 199-1 i ) badania dotyczące polityki informacyjnej rządu (premierem był już wówczas Jerzy Buzek). Zadano pytanie: czy pana(i) zdaniem rząd informuje o swojej pracy? Uzyskano następujący rozkład odpowiedzi.

1

Timing wydarzeń to publikowanie lub udostępnianie opinii publicznej informacji o wy darzeniach w czasie ściśle określonym przez nadawcę, aby moment jej ujawnienia był dla nadawcy najbardziej korzystny.