076 5

I 00 I lenta (>• i*M^,li|l

l lt.u ni .. Kulsi hnei Klink, s. 10). Ten problem występuje także w Polsce m im ii.i po/iomie komunikacji rządowej.

l)o najczęściej wymienianych zadań komórek /nihlic relations w Nu im i /ci h, w miastach powyżej 50 tys. mieszkańców, należą:

Prowadzenie public relations.

Kontakty z mediami.

Informowanie obywateli.

Promocja gminy.

Marketing (community marketing).

Porady dla obywateli.

Promowanie turystyki.

Targi i kongresy.

Promowanie handlu i przemysłu.

Z zestawienia tego wynika, że komórki PR wychodzą poza tradycyjuią przypisywane im zadania kontaktów z prasą. Podstawowa ich działalno^, skierowana na bezpośrednie informowanie obywateli, przejmowana jest jcdn.il przez inne departamenty. Kierownicy wskazywali w tym badaniu na najwaiłs niejsze cele tych instytucji. Uzyskano odpowiedzi w następującej kolejność i

—    Sprzyjanie otwartości w administracji.

—    Poprawa wizerunku miasta.

—    Informowanie obywateli o usługach.

—    Pozytywna prezentacja osiągnięć administracji.

—    Promocja poza obszarem własnego regionu.

—    Promowanie aktywności obywatelskiej (uczestnictwa w życiu publii / nym).

—    Zwiększanie liczby osób przyjeżdżających do miasta.

Zwraca uwagę dalekie miejsce promowania uczestnictwa obywateli w życiu publicznym. Zadania te, polegające obecnie na organizowaniu spotkań z obywu Udami, przygotowywaniu wydarzenia w celu lepszego poinformowania oby waleli, konsultacjach i poradach telefonicznych, są spychane na margines prze/ komercyjnie uzasadniane budowanie wizerunku miasta. Utrzymywanie stałego kontaktu z obywatelami nie jest więc najczęstszą działalnością biur PR. Z poprowadzonych badań wynika bowiem, że najczęściej zajmują się one:

Nawiązywaniem kontaktów z prasą.

Zbieraniem, selekcjonowaniem i przetwarzaniem informacji pochodzą cyeh od administracji.

Utrzymywaniem kontaktów z innymi departamentami.

Planowaniem i przeprowadzaniem konferencji prasowych.

Doradzaniem innym departamentom.

Wydawaniem publikacji.

Przygotowywaniem przeglądu prasy.

Przygotowaniem materiałów informacyjnych do wewnętrznego n/.ylkn mlministracji.

Budowaniem i aktualizowaniem archiwów.

- Ghost-wńting (pisaniem wystąpień).

Spośród czynności okazjonalnych wymieniono:

—    Organizowanie wykładów i dyskusji.

—    Planowanie i organizowanie imprez w celu poinformowania publiczności.

—    Produkcja reklam telewizyjnych.

—    Doradzanie obywatelom.

—    Przyjmowanie zapytań obywateli.

—    Przyjmowanie gości.

—    Informowanie administracji o wydarzeniach zewnętrznych (Baerns, Kut-.< Imer-Klink, s. 9-13).

Na podstawie wymienionych badań można stwierdzić, iż w komunikacji zewnętrznej administracji publicznej coraz mniej miejsca poświęca się indywidualnemu kontaktowi bezpośredniemu z ludnością i organizowaniu wydarzeń publicznych. Działalność komórek prasowych i PR administracji samorządowej i oraz częściej zaś koncentruje się na działaniach z dziedziny public relations. Paktując ją jako rozwiązanie problemu informacji zewnętrznej. Prowadzenie działalności PR oznacza dla gmin bezpłatny dostęp do mediów.

Media a administracja publiczna

Środki masowego przekazu wykorzystywane w komunikacji zewnętrznej przez administrację publiczną pełnią funkcję integracyjną, gdyż dzięki nim możliwy staje się stały przepływ informacji między obywatelami a rządem itd. Media są przekazicielem opinii i informacji, dzięki temu przyczyniają się do poszerzenia otoczenia, do którego informacje te docierają. Środki masowego przekazu przez rozpowszechnianie informacji od i o administracji publicznej współtworzą sferę publiczną, w której odbywa się proces komunikacji między obywatelami a administracją publiczną.

Podejmując działania w sferze publicznej w odniesieniu do obywateli własnego państwa, administracja publiczna musi uwzględniać fakt, iż aby dowiedzieć się, co dzieje się w państwie, muszą oni często sięgać do informacji z drugiej ręki, przekazywanych przez środki masowego przekazu lub docie rających innymi kanałami informacyjnymi. Dlatego też ogromnie ważne jest zaufanie, wiarygodność działań w sferze publicznej oraz wiarygodność źródeł informacji. Niewiarygodność w działaniach publicznych sprawia, że pogłoski stają się najważniejszym źródłem. Zaufanie do środków masowego przekazu ułatwia ich wykorzystanie przez administrację publiczną. Media pełnią w dr mokracji także rolę filtra i „psa stróżującego”, którego zadaniem jest kontrola