3. KOTŁY PAROWE
Rys. 3.12. Paleniska narzutowe z rusztem taśmowym
1 - ruszt; 2 - narzutnik węgla; 3 - dozownik do regulacji strumienia narzucanego wgt 4 - nawrót lotnego koksiku; 5 - powietrze wtórne; 6 - lej żużlowy
powodując przy tym zwiększenie straty ciepła wskutek niecałkowitego spalania. - -1 ograniczyć te straty, stosuje się urządzenia do nawrotu lotnego koksiku. Podstawowym czynnikiem zapewniającym prawidłowe spalanie jest ciągłe i równomir-ne pokrywanie paliwem całej powierzchni rusztu. Wpływa na to odpowiedni konstrukcja narzutników. Powietrze wtórne 5 uzupełnia tlen w przestrzeni m rusztem, powoduje lepsze wymieszanie drobnych ziaren paliwa ze spalmy i, odsuwając je do tyłu, wydłuża czas przebywania paliwa w palenisku, a przerl ogranicza tworzenie się tlenków azotu NO, [3.20], Palenisko narzutowe ma 1,5— raza większą wydajność niż zwykłe palenisko z rusztem taśmowym, przy tej saia objętości komory paleniskowej. Odznacza się większą elastycznością prarv ponieważ wydajność jego reguluje się przede wszystkim szybkością narzaz Wprowadzenie w kotłach rusztowych strumieni spalin recyrkulacyjnych nad rasi może sprzyjać ograniczeniu emisji tlenków azotu NOx [3.20],
W punkcie 3.16.3 będzie omówione palenisko fluidalne, które jest zalicza do palenisk warstwowych.
3.9.3.1. Zalety i wady palenisk pyłowych
Paleniska pyłowe są stosowane w kotłach o wydajnościach od 20 kg/s (70 t/h) a największych. Mają one wiele zalet:
- wskutek dobrego wymieszania pyłu z powietrzem nadmiar powietrza w paleń: i strata kominowa są małe;
- można podgrzewać powietrze do wysokiej temperatury, dzięki czemu osiąga sq dobre warunki spalania oraz właściwe wykorzystanie ciepła spalin wylotowym
80