083 4

II

2

d d t

L    ₊_^]1 _=p „ „ f

[ i { <c - 1 i 2 JJ *ii u i) [

{rh »

W

---    . R T + -s-

(c - 1 li 2

- p /I w lii III m

T +

lii

^d(?l

dt

dF

- E - E - p

i ki    dt

(3.50)

777;	/A.,V '.i / /i	//	•////) //.///
	J	/ “t } ,
1'-' 1	^1 V		| i*1 |
A=	© Lr— -.1 Pi.Vi.Tj Wj ,9; , rn; ^Ai, ^vi		© o
///,	T~T T~1 ' / / L ^/ / /"W ^TRi'^CRi. / / i	i / / /	7777A

^ij>^wll'<il    ^Tin' ^wij/^<?il

Rys. 3.4. Schemat obliczeniowy objętości kontrolnej

Przedstawione równania uwzględniają siły i energię tarcia cząstek gazu o ścianki metalowe oraz zjawisko oporów miejscowych wskutek zmiany powierzchni przekroju przepływu, występujące zwłaszcza na granicy wymienników ciepła. Dodatni znak prędkości przepływu w. przyjmuje się dla przepływu od przestrzeni rozprężania do przestrzeni sprężania. Zgodnie z tym kierunkiem przebiega numeracja objętości kontrolnych (rys. 3.5). Równania pędów strumienia nie stosuje się

Rys. 3.5. Schemat podziału przestrzeni roboczej silnika na objętości kontrolne

86