wybranego typu. Ostatecznie, w związku z wprowadzeniem do uzbrojenia km Browning wz. 30, dwuwieżowe czołgi typu 7 TP zostały wyposażone tylko w km Browning. Zapas amunicji wynosił 6000 szt. naboi. Dowódca czołgu znajdował się w jednej wieżyczce, obsługując jednocześnie jej uzbrojenie, drugi członek załogi — w drugiej wieżyczce.
W wersji jednowieżowej czołg miał wieżę umieszczoną niesymetrycznie, po lewej stronie w stosunku do osi symetrii czołgu. Wieża miała kształt ściętego stożka o podstawie okrągłej i składała się ze spawanego szkieletu oraz z pancerza, przykręcanego do niego wkrętami z wpuszczanymi główkami. Z przodu wieża miała wysuniętą płytę czołową, w której osadzona była sprzężona ze sobą broń: armatka czołgowa Bofors wz. 37 kal. 37 mm oraz karabin maszynowy Browning wz. 30 kal. 7,92 mm.
Wieża osadzona była na pierścieniowym łożysku kulkowym. Obrotu wieży dokonywano za pomocą pokrętła, poprzez odpowiednią przekładnię. Półautomatyczna armatka sprzężona była z celownikiem peryskopowym Zeissa obsługiwanym przez dowódcę czołgu, pełniącego także funkcję celowniczego. Po drugiej — prawej stronie armatki — znajdował się drugi członek załogi — ładowniczy, dysponujący peryskopem odwracalnym Gundlacha. Ponadto w celu podniesienia celności ognia, karabin maszynowy wyposażono w celownik teleskopowy. W płytach bocznych wie-
Kadłub czołgu dwuwieiowego