laryngitis sicca), zeskómienie błony śluzowej jamy ustnej (xerostomia), obrzęk ślinianek przyusznych, nadto przewlekle gośćcowe zapalenie stawów oraz suchość sromu i pochwy z rogowaceniem; dołączyć się mogą: wyłysienie, próchnica zębów, bezsok żołądkowy, spleno- i hepałomegaUa: neurologicznie — porażenia nerwów czaszkowych oraz nerwów obwodowych.
Zespół Stężałego cz!- wieka
Zespól stężałego człowieka („Stiff-nian Syndrome ';. Jest to zespół odnoszący się do powolnie występującego zesztywnienia mięśni wraz z okresowymi przemijającymi skurczami mięśni. Zazwyczaj sztywność dotyczy najpierw mięśni karku i tułowia. Choroba występuje
Ryc. 126. Zapalenie tętnicy skroniowej.
Zapalenie
tętnicy
skroniowej
w IV- V dziesiątku lat, przeważnie u mężczyzn, prowadzi do całkowitego unieruchomienia chorego. EMC -— bez zmian. W mięśniach stwierdza się zwiększenie ilości włókien kolagenowych. W moczu zwiększona ilość substancji redukujących. Należy odróżniać zespól ten od „szty wności mięśniowej Foerstera" („arteriosklerotischc Muskehtmre"). w której przeważają objawy pozapiramidowe.
Zapalenie tętnicy skroniowej (arteriitu tern porali s ■ca arieriitis gigantocellularfa). Etiologia choroby nic jest ściśle ustalona, niektórzy autorzyr zaliczają ją do kolagenoz, inni przy puszczają tło alergiczne lub zakaźne, bakteryjne lub wirusowe. W okresie zwiastunów w ystę-puje: ogólne osłabienie, utrata łaknienia, chudniecie, stany podgorączkowe. bóle. W okresie choroby rozwiniętej wzmagają się bóle głowy, widoczne są tętnice skroniowe, twarde, kręte i bolesne (ryc. 126); skóra w okolicy skroniowej jest obrzękła i zaczerwieniona. Podobne zmiany za-
280